📌زندگی خسته کننده و دنیای نشاط آور 🔰سنائی در حديقه الحقیقه گوید : عارفان در دمى دو عيد كنند عنكبوتان ، مگس قديد كنند آن كه از دست روح قوت خورد كى نمكسود عنكبوت خورد؟ 🔸نگاه اهل معرفت و خداجویان حقیقی به دنیا با نگاه دیگران نگاه و نگرش متفاوتی است .از نظرگاه آنان دنیا با ویژگی زیر کسی را به مقصد نمی رساند و چنین دنیایی مذموم و نکوهیده است. 🔸دنیایی که دلبستگی ها و وابستگی ها ی آدمی را به فناپذیر ها و ناجاودانه ها پیوند و گره بزند. 🔸جلوه ها و زیبایی و لذت های گذرای مسیر حرکت اورا آنچنان به خود و نباتی حیوانی (خود غریزه) مشغول سازد و پای دل اورا زنجیر زند که در میانه راه چون کودکی بازیگوش از خانواده خویش دور افتد و موجب تاخیر او در رسیدن به مقصد و مقصود گردد و یا اصلا در همان جا نگاه دارد و هویتش را ازو بستاند. 🔹خداجویان واقعی در لحظه زندگی می کنند و هر لحظه دو شادی و جشن را برای آنان به ارمغان می آورد از خویشتن غریزی جهیدن و به حرکت درآمدن و نزدیک شدن به محبوب. عزم و اراده جدی برای به راه افتادن و همه آنچه را در مسیر می یابند برای سرعت و شتاب بهره بردن. ▪️دنیاگرایان عنکبوتی و عنکبوتیان دنیامدار که در محدوده پیله خویش به جمع آوری عناصر ناماندگار و زوال پذیر دل خوش داشته اند تنها دست مایه و سرمایه شان قدید (کنسرو و بسته بندی)مگسی است که هم پست ترین اندوخته است و هم آلوده و ناپاک. و چنین دنیایی خسته کننده و بی معنا خواهد شد. 🔹اما دنیای عارف همیشه نو و تازه است و هیچگاه کهنگی بر نمی دارد و در همه حال عالم برای او خرم و سبز و تازه و نو است. به جهان خرم از آنم که جهان خرم