#حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی 📌نفحات قدسی 🔹 «إِنَّ لِرَبِّكُمْ فِي‏ أَيَّامِ‏ دَهْرِكُمْ‏ نَفَحَاتٍ‏ أَلَا فَتَعَرَّضُوا لَهَا»؛[1] پيغمبر(صلّي الله عليه و آله و سلّم) فرمود: گاهي در روزگار شما يك نسيم مي‌وزد؛ آن نسيم يا در رؤيا يا در حالت بيداري نصيب آدم مي‌ شود و اين محصول درس و بحث نيست؛ يعني دسترنج كسي نيست كه برود پرده را كنار بزند و از پشت پرده مرگ باخبر شود؛ اين شخص در جاي خود نشسته است، نسيمي مي ‌وزد و اين پرده كنار مي ‌رود. 🔹 مرحوم آقاي قاضي (رضوان الله عليه) و بسياري از آقايان, قبرستان را مدرسه مي‌ دانستند. خيلي از ما كه به قبرستان براي زيارت قبور مي‌ رويم، براي ثواب و طلب مغفرت هست, اين كار، كارِ خوبي است؛ اما اين بزرگوارها برابر دستورهايي كه در دين آمده, قبرستان را مدرسه مي ‌دانستند. انسان وقتي وارد قبرستان شد, غير از «السَّلَامُ‏ عَلَی أَهْلِ‏ الدِّيَارِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُسْلِمِينَ»[2] و غير از آن «حمد و سوره» و آياتي كه مي ‌خواند، يك دعاي مخصوصي هم دارد كه در آن دعاي مخصوص ما به اين مرده‌ها مي ‌گوييم: شما كه «أَهْلِ‏ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّه» بوديد، اي «أَهْلِ‏ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّه»! شما را قسم مي ‌دهيم «بِحَقِ‏ لَا إِلَهَ‏ إِلَّا اللَّه» بگوييد آن‌جا چه خبر است؟ «السَّلَامُ عَلَی أَهْلِ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مِنْ أَهْلِ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ يَا أَهْلَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ بِحَقِ‏ لَا إِلَهَ‏ إِلَّا اللَّهُ‏ كَيْفَ‏ وَجَدْتُمْ قَوْلَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مِنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ»،[3] اين مدرسه است؛ يعني شما را به «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّه» قسم که به ما بگوييد آن‌جا چه خبر است! اين دعا و درخواست است. خيلي از مواقع مرحوم آقاي قاضي و بزرگان را مي ‌گفتند که عمرشان را در قبرستان «وادي‌السلام» می‌ گذراندند؛ مثل اينكه خيلي از ما در مَدرَس به سر مي ‌بريم، چون مَدرس جاي درس و بحث است؛ اينها خيلي از عمرشان را در قبرستان به سر مي‌ بردند، براي اينكه باور كردند آن‌جا مدرسه است و باور كردند «کانرا كه خبر شد خبري باز آمد»، اين‌‌طور نيست که «کانرا كه خبر شد خبري باز نيامد»,[4] بلکه خبري مي‌ آيد؛ اگر خبري نيايد كه ديگر اصرار نمي ‌كنند و به ما نمي ‌گويند آن‌جا برويد و بعد از سلام آنها را قسم دهيد و بگوييد اين‌جا چه خبر است؛ يا در بيداري به آدم مي ‌گويند يا در خواب به آدم مي‌ گويند، اگر آدم يك صحنه از آنها را ببيند, خيلي آرام مي ‌شود و آن آرامش غير از آن زمانی است كه اين ادلّه به گوشش برسد؛ اما وقتي در يك رؤياي صادقه يا در حالت «مناميه» كه بيدار هست, براي او روشن شود كه آن‌جا چه خبر است, آرام مي ‌شود. 🔹 با اين «جَرَتْ يَنَابِيعُ الْحِكْمَةِ مِنْ قَلْبِهِ عَلَی لِسَانِهِ»،[5] معلوم مي‌ شود كه چشمه ‌هاي فراوان در درون ما هست؛ نفرمود اگر شما مستقيم بوديد ما باران نازل مي ‌كنيم، آن مطلب ديگری است که آن هم حق است و آن آيات و روايات سر جاي خود محفوظ است؛ آن آياتش اين است كه ﴿وَ أَنْ لَوِ اسْتَقامُوا عَلَی الطَّريقَةِ َلأَسْقَيْناهُمْ ماءً غَدَقاً﴾؛ اگر اينها مؤمن راستين باشند، به وظيفه‌ خود عمل كنند، بيراهه نروند و راه كسي را هم نبندند, ما باران مناسب مي ‌فرستيم; اين راه ديگری است که حق است، وعده الهي است و هيچ ترديدي هم در آن نيست؛ ولي اين «مَا أَخْلَصَ‏ عَبْدٌ لِلَّهِ»[6] نمي ‌گويد اگر شما چهل شبانه ‌روز مخلص بوديد ما براي شما باران نازل مي‌ كنيم، استاد براي شما فراهم مي ‌كنيم يا يك كتاب نصيب شما مي ‌كنيم، چنين نيست؛ فرمود آنچه در درون شماست ما كَند و كاو مي ‌كنيم و بيرون مي ‌آيد که آن نجات ‌بخش آدم است و سرمايه خود آدم است. آن ﴿هُوَ أَغْنَی وَ أَقْنَی﴾[7] كه خداي سبحان دارد در همين جاها ظهور مي‌ كند. 📖پی نوشت ها: [1]. بحارالانوار، ج68, ص221. [2]. کامل الزيارات, ص321. [3]. بحارالانوار، ج99, ص301. [4]. گلستان سعدی، ديباچه. [5]. عيون اخبار‌الرضا(عليه السلام)، ج2، ص69. [6]. عيون اخبار‌الرضا(عليه السلام)، ج2، ص69. [7]. سوره نجم, آيه48. 📚 درس خارج فقه ربا جلسه 45 🍀🍀🍀 💻برای ترویج و تبلیغ آموزه های قرآنی خالصانه تلاش کنیم. @rahighemakhtoom