#رحیق_قرآنی فرمود دري را كه خدا طِبق رحمت باز مي‌كند، هيچ كسي نمي‌تواند ببندد، اينها حرفهاي روز است، نياز روز است، زندگي روز است، باور روز است و ما موحّد هستيم و مي‌گوييم: «لا هادي الا هو، لا مضلّ الا هو، لا فاتح الا هو، لا ممسك الا هو» که همه اينها در «لا اله الا الله» مندرج است. اينكه مي‌گويند: «لا اله الا الله» بگوييد «اله» را در اين آيات كاملاً مشخص كرده، فرمود: دري را كه او باز كند، چه كسي مي‌تواند ببندد. پس اگر ما با «الله» رابطه داشته باشيم، بگوييم اين درِ رحمت را باز كند، نه غرب مي‌تواند ببندد، نه شرق مي‌تواند ببندد، مشكل ما اين است كه ما به طرف «الله» نرفتيم؛ به تعبير دوست عزيزمان حاج آقا حسن زاده(حفظه الله) فرمود: به مجاز اين سخن نمي‌گويم، به حقيقت نگفته‌اي «الله». اين از اشعار لطيف ايشان است: به مجاز اين سخن نمي‌گويم، به حقيقت نگفته‌اي «الله». اگر باور كرده باشيم كه «لا كاشف الا هو، لا ممسك الا هو» اين «لا اله الا هو» را خوب با جان و با قلب خود عرض ارادت میكنيم: ﴿إِنْ أَرادَنِيَ اللّهُ بِضُرِّ هَلْ هُنَّ كاشِفاتُ ضُرِّهِ أَوْ أَرادَني بِرَحْمَةٍ هَلْ هُنَّ مُمْسِكاتُ رَحْمَتِهِ﴾ آنها كه جواب ندارند بدهند، تو جواب بگو: ﴿قُلْ حَسْبِيَ اللّهُ عَلَيْهِ يَتَوَكَّلُ الْمُتَوَكِّلُونَ﴾. 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom