@rahighemakhtoom ناامیدی از الهی چرا است؟! اينكه مي‌گويند: ﴿إِنَّهُ لا يَيْأَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْكافِرُونَ﴾ براي همين است. از رحمت الهي كفر است, چرا؟ چون معنايش اين است كه ديگر كسي نيست مشكل ما را حل كند. يأس از رحمت، يعني ما به جايي رسيديم كه هيچ موجودي توان آن را ندارد مشكل ما را حل كند. اين همان انكار خداست و كفر است؛ زيرا قدرت او نامتناهي است و هرگز ممكن نيست انسان به جايي برسد كه رحمت منقطع شود، چون وقتي ﴿وَسِعْتَ كُلَّ شَيْ‌ءٍ﴾ شد و رحمت نامتناهي شد، جا براي يأس نيست؛ لذا يأس از رحمت خدا كفر است؛ يعني ديگر كسي نيست كه مشكل ما را حل كند؛ امّا يك وقت انسان مي‌گويد من ديگر لياقت آن را ندارم، آن ديگر مشكل خودش است يا اعتراف خود اوست، اين به كفر منتهي نمي‌شود؛ امّا اگر نسبت به هستيِ خارج اشاره كند و بگويد كسي نيست در عالَم كه مشكل ما را حل كند، اين ديگر ﴿إِنَّهُ لا يَيْأَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْكافِرُونَ﴾ اين‌جا ﴿فَيَؤُسٌ قَنُوطٌ﴾ براي همين گروه است... تفسیر سوره فصلت جلسه 22 🔅تفسیر و قرآن پژوهی