▫️....در محضر وجود مبارک حضرت امیر(سَلامُ اللهِ عَلَیهِ) کسی از دنیا بد گفته است، او نمیدانست که دنیا چه خبر است! حضرت ـ همان‌طوری که در نهج‌البلاغه است ـ فرمود دنیا جای بدی نیست! چه چیزی را داری بد میگویی؟! این که «مَتْجَر» اولیاست! زمین را میگویی؟ زمان را میگویی؟ آسمان را میگویی؟ کجا را میگویی؟ این صحنه زندگی خلاف نکرده، دروغ نگفته، اگر جاهای تفریح و نشاط را به شما نشان داده، تیمارستان و بیمارستان را هم به شما نشان داده، قبرستان را هم به شما نشان داده، مرگ و مرض را هم به شما نشان داده، این صحنه چنین است، کجای آن بد است؟ این «مَتْجَر» اولیاست! ▫️این که برای من است، من باید جلو بیفتم، حرف مرا باید عمل بکنند، چرا این القاب بی‌جا را به من ندادند؟ این میشود دنیا! ما اگر میسوزیم، برای همین هیچ داریم میسوزیم! به هر حال سوخت و سوز ما همین است و سعادت و شقاوت ما این است که ما یک امر وهمی را حقیقت میدانیم، خیالی را حقیقت میپنداریم، گرفتار همین هستیم؛ به این علت است که پشت سر هم دربارهٴ دنیا حرف زدند. ▫️در بیانات نورانی حضرت امیر هم نگاه کنید، هیچ وقت بالای منبر نرفت: «قَلَّمَا اعْتَدَلَ بِهِ الْمِنْبَرُ إِلَّا قَالَ أَمَامَ [خُطْبَتِهِ‏] الْخُطْبَةِ أَیُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا اللَّه‏»؛ همین که وارد بالای منبر میشد میفرمود: «اتَّقُوا اللَّه». هر شب بعد از نماز عشا مرتّب میفرمود: «تَجَهَّزُوا رَحِمَکُمُ‏ اللَّه‏» طوری میگفت که شنوندگان هم لذّت میبردند و خسته نمیشدند؛ هر شب بعد از نماز عشا این جملهٴ نهج‌البلاغه را تکرار میکرد که آقایان! بارهایتان را ببندید: «تَجَهَّزُوا»؛ یعنی جهازتان را ببندید، «تَجَهَّزُوا رَحِمَکُمُ‏ اللَّه‏». ▫️اگر حرفی را انسان هر شب از امام جماعت بشنود خسته میشود؛ اما این خستگی برای مستمعان نداشت، لذت میبردند! هر شب میفرمود: «تَجَهَّزُوا رَحِمَکُمُ‏ اللَّه‏». 📼درس تفسیر سوره عبس جلسه 4 🔅تفسير و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom