انشاء (فقه) ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف ایجاد یا ابراز معنا، مقابل اخبار را اِنشاء می‌گویندواز آن در باب تجارت بحث شده است. فهرست مندرجات ۱ - تعریف انشاء ۲ - تفاوت انشاء و اخبار ۳ - تقسیمات        ۳.۱ - انشاء فعلی و قولی        ۳.۲ - انشاء تنجیزی و تعلیقی        ۳.۳ - انشاء خارجی و قلبی ۴ - حکم ۵ - پانویس ۶ - منبع تعریف انشاء [ویرایش] مشهور فقها انشاء را به ایجاد معنا با لفظ تعریف کرده‌اند، مانند ایجاد معنای فروختن با لفظ «بِعتُ» و خریدن با لفظ «اِشْتَریتُ»؛ لیکن برخی، آن را ابراز امر نفسانی (معنا) دانسته‌اند. تفاوت انشاء و اخبار [ویرایش] تفاوت انشاء با اِخبار این است که جمله انشایی، در خارج مابازاء ندارد که با آن تطبیق داده شود. از این رو، به صدق و کذبمتّصف نمی‌گردد؛ امّا جمله خبری که در مقام خبر دادن از ثبوت یا نفی چیزی است گاه مطابق با واقع و گاه مخالف با آن است. از این رو، به صدق و کذب متّصف می‌شود.  [۱] تقسیمات [ویرایش] ← انشاء فعلی و قولی انشاء به لحاظ ابراز آن به انشاء فعلی و قولی تقسیم می‌شود. انشاء فعلی عبارت است از انشاء با دادن و گرفتن و یا هرفعل دیگری که جایگزین قول باشد مثل اشاره لال و یا نوشتن. و انشاء قولی (انشاء لفظی، انشاء به صیغه) عبارت است از انشاء با لفظ و صیغه مخصوص. برای مثال، انشاء تملیک و تملّک در بیع، گاه با تحویل دادن کالا و دریافت بهای آن تحقّق می‌یابد و گاه با صیغه «بِعْتُ» و اِشْتَریتُ». [۲] [۳] ← انشاء تنجیزی و تعلیقی انشاء به لحاظ ایجاد یا ابراز متعلّق آن (مُنشأ) به نحو مطلق یا مشروط، به انشاء تنجیزی و تعلیقی تقسیم می‌شود. اول، مانند انشاء ملکیّت کتاب برای شخصی بدون هیچ شرطی، و دوم، مانند انشاء ملکیّت کتاب برای شخصی به شرط آمدن شخصی‌دیگر. انشاء تنجیزی تأثیر فعلی دارد، بر خلاف انشاء تعلیقی که اثر بالفعل ندارد و تأثیر آن مشروط به تحقّق شرط است. [۴] [۵] [۶] ← انشاء خارجی و قلبی انشاء به لحاظ مُنشَأ آن، به انشاء خارجی و قلبی (نیّت) (انشاء نفسی، انشاء ضمیری) تقسیم می‌شود. شرط صحّت همه عقود وایقاعات انشاء خارجی است و انشاء قلبی کفایت نمی‌کند، مگر در نذر و عهد که از برخی، کفایت نیّت قلبی در تحقّق آن دو، نقل شده است. [۷] حکم [ویرایش] در تمامی عقود و ایقاعات، قصد انشاء معتبر است. در اینکه در قرائت نماز، افزون بر قصد قرائت قرآن، می‌توان در مثل آیه{ الحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ العَالَمین}قصد انشاء حمد، در آیه{ الرَّحْمـن الرَّحِیم } قصد انشاء مدح، در آیه{ إیّاکَ نَعْبُد وَ ایّاکَ نَسْتَعین}قصد انشاء خطاب و در آیه{ اِهْدِنا الصِّراطَ المُسْتَقیم}قصد انشاء طلب هدایت کرد، اختلاف است. بسیاری از فقها آن را جایز دانسته‌اند. [۸] [۹] پانویس [ویرایش]  ۱.↑ خویی، ابوالقاسم، مصباح الفقاهة، ج۲، ص۵۲.    ۲.↑ خوانساری، احمد، جامع المدارک، ج۳، ص۷۱.    ۳.↑ خمینی، روح الله، تحریر الوسیلة، ج۲، ص۴۳۳.    ۴.↑ اصفهانی، محمدحسین، حاشیة الکتاب المکاسب، ج۱، ص۲۹۶.    ۵.↑ خویی، ابوالقاسم، مصباح الفقاهة، ج۳، ص۸۱.    ۶.↑ مصطفی، خمینی، کتاب البیع، ج۱، ص۱۶۹-۱۷۰.    ۷.↑ طباطبایی یزدی، محمدکاظم، حاشیة المکاسب، ج۱، ص۶۶.    ۸.↑ طباطبایی یزدی، محمدکاظم، العروة الوثقی، ج۲، ص۱۴۷-۱۴۸.    ۹.↑ طباطبایی حکیم، محسن، مستمسک العروة الوثقی، ج۶، ص۲۸۸.     منبع [ویرایش] فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیه السلام ج۱، ص۷۲۷-۷۲۹.     رده‌های این صفحه : عقود | فقه | معاملات  ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری العربیة | اردو پیشرفته‌ سیاست و ضوابط: تلاش ویکی‌فقه تدوین دانشنامه‌ایی در حوزه علوم اسلامی است. یکی از سیاست‌های اصلی آن رعایت احترام به صاحبان نظریه است. اتقان و مستند بودن مطالب یکی دیگر از سیاست‌هاست که در نگارش مطالب باید رعایت شود. تدوین مطالب توسط طلاب قم، مشهد، نجف و سایر حوزه‌های علمیه با رعایت اتقان و استناد، انجام می‌شود.