✍️ از دژ خرمشهر تا دژ بصره (یادمان عملیات کربلای پنج در منطقه شلمچه) ❇️ گفتار دوازدهم. نوستالژی دوران کودکی؟! 🎯 در آن شگفت انگیزترین سحر عمرم، من در ذهن سیال خودم در حال تجزیه و تحلیل بودم که این رزمندگان حاضر در کانال نبرد شلمچه، در مواجهه با مجتمع پتروشیمی بصره به چه می‌اندیشند؟ و چه توصیف و تفسیری از عظمت این مجتمع بزرگ دارند!؟. این به تعبیر من؛ گالیور خوابیده بر روی زمین که ما از دور به نظاره‌اش ایستاده بودم، حداقل یک مخزن بزرگ نفتی قابل رؤیت داشت که از دور، آنچنان بزرگ دیده می‌شد که احتمالا به اندازه چند ماه آب قنات تاریخی و باستانی مزینان را در شکم بالا آمده‌اش جا بدهد. در کنار این مخزن بزرگ، چندین لوله‌ و دودکش بلند وجود داشت که بعضا خم شده بود. یک ترکیب چهارتایی از این لوله‌ها کنارهم قرار داشت که طول و عرض این ترکیب از لوله‌ها، یادآور درخت‌های چنار قطور و چند صد ساله بودند. 🔹بقاء سازه‌های اصلی و آن لوله‌های عظیم در مجتمع پتروشیمی بصره، خبر از پایداری آن در برابر برخورد مداوم گلوله‌های توپ، تانک، موشک هلی‌کوپترهای کبری و بمب باران هواپیماها می‌داد. آن ریخت و شمایل که ترکیبی از آهن، فولاد و سیمان بود و این پایداری در برابر انفجارها، ذهن هر بیننده‌ای را به سوی توهم و خیال برمی‌انگیخت تا با مشابه‌سازی از آنچه مشاهده می‌کرد با پدیده‌ای که قبلا دیده بود، تصویرپردازی خیالی و تفسیر مستقل داشته باشد. احساسم این بود که برخی مانند من و تحت تاثیر پویانمایی‌های که در خردسالی یا دوران نوجوانی در تلویزیون دیده بودیم، آن را گالیور و یا غول چراغ جادوی صدام بخوانیم. برخی هم آن را با آثارباستانی برجای مانده از اعصار گذشته و یا هر چیز دیگری که قبلا دیده‌اند تطبیق داده و تفسیر نمایند. 🔸تصویرپردازی ذهنی بنده از لوله‌های این غول بصره؛ تشبیه آن به درخت چنار ایستاده در ساحل شمالی کویر و در همسایگی تراز آب قنات مزینان بود. همان درختی که در دوران کودکی وقتی مسافر این سرزمین کهن می‌شدم؛ برایم عظیم‌ترین، بزرگترین و باستانی‌ترین پدیده بازمانده از حیات بشر بود. این درخت چنار کهن و عظیم  شاید قرن‌ها است که پایدار ولی اُرِیْب در کنار مسجد مزینان قدیم و باستانی پایدار، ایستاده است. مسجدی که بنا به نقل پدر، جد پدری‌ام در ترمیم و مرمت آن نقش داشته است. 🔹این مسجد تاریخی و آن درخت چنار که در اثر فشار زمان، زمین و زمینه‌های اجتماعی پیر شده‌اند، عمرشان به درازای تاریخ مزینان قدیم است. این آثار باستانی که نوستالژی دوران کودکی بنده هستند به خاطر گذر زمان و نظاره رنج مردمان سخت کوش و تخریب روستا در برابر سیلاب‌ بزرگ و فراغت مؤمنین همدم ازیک سو و بی‌توجهی مسئولین میراث فرهنگی از سوی دیگر، چهره زیبای مسجدش چروک و درزهای میان آجرهای مکعبی آن باز شده، چنار کهنسال‌اش خم شده و به دیوار باغ‌ مخروب همسایه تکیه داه است و حتی آن تراز قنات آب باقیمانده از دوران کهن نیز، به سرقت رفته است. ادامه دارد... ✍️ #احمد_باقری_مزینانی استادیار دانشگاه/۱۱ اسفند ماه ۱۴۰۱ه.ش/. 💎کانال تلگرامی طلایی #راه_نگار 🔅 @Rahnegar96 💎 کانال ایتا، روبیکا و سروش #راه_نگار 🔅 @Rahnegar