البته ماهیصفت در تعریف این لطایف زیرکیهایی هم به خرج میداد. مثلا وقتی میخواست جوک لری بگوید قبل و حین اجرا کلی از لرها و سادگی و صفا و صمیمیتشان تعریف میکرد و کلی به افتخارشان تشویق درخواست میکرد.
این نکته را هم نمیتوانم کتمان کنم که شانسی که ماهیصفت در دوران اوج خودش داشت این بود که شبکههای مجازی وجود نداشت. احتمالا اگر کسی الان بخواهد کار او را تقلید کند و لطیفهای قومیتی تعریف کند با هجمهی بسیاری از سوی مردم مواجه میشود.
تنوع در اجرا
اما یکی از وجههای مهم در موفقیت و جذابیت اجراهای ماهیصفت تنوع در اجرا و شیوه ی متفاوت لطیفهگویی او بود. ماهیصفت وقتی لطیفه تعریف میکرد مثل جوک گفتن ما نبود که صرفا متن لطیفه را به بیان تبدیل میکنیم. او لطیفهها را اجرا میکرد. به هرقومیتی که میرسید لهجه آن قوم را میگرفت. اگر شخصیت لطیفه، دختر بچه بود صدای دختر بچه در میآورد. اگر زن بود صدای زن. اگر قلدر بود لحن یک قلدر را اجرا میکرد. این چیزی بود که لطیفهگویی او را از همهی ما متفاوت میکرد.
کار دیگری که او در اجراهایش انجام میداد تنوع بود. ماهیصفت معمولا کل اجرایش را به لطیفهگویی اختصاص نمیداد. بین اجرایش میخواند. صدای خوانندههای مطرح و حتی غیرمجاز را تقلید میکرد. موسیقی فیلمهای هندی را با تقلید صدای زن و مرد میخواند. حتی گاهی خارج از چهارچوب خندادن، برای مخاطب حرف میزد و نکات اخلاقی و دینی میگفت و از احادیث و روایات درمورد خنده حرف میزد (حتی چندهزار جلد کتاب آموزش نماز را خرید و بین دانش آموزان توزیع کرد). مجموع همه اینها یک انسان بذله گو، خلاق، توانا، شیک و شوخ را به رخ مخاطب میکشید.
در بحث موفقیت یک جمله معروف هست که میگوید: “درکارها بهترین باش و اگر نمیتوانی بهترین باشی،اولین باش”. درمورد بهترین کمدین بودن یا نبودن ماهیصفت قضاوتی نمیکنیم چرا که نیازداریم به بررسی و مقایسه آثار بقیه کمدینها که از عهده این متن خارج است؛ اما درمورد اولین بودن او تقریبا با اطمینان میشود اظهارنظر کرد که لااقل در اذهان عمومی او اولین استندآپ کمدین ایران و به حق پدر استندآپ کمدی ایران است.
📍سایت و مجله راه راه |
@rahrahtanz_ir