نکته‌‌‌های سورۀ انعام - آیۀ ۹۵: «فالِقُ» از «فلق» به معنای شکافتن است. «الْحَبِّ» و «حبه»، به دانه‌‌های خوراکی و غذایی مثل گندم و جو گفته می‌‏شود. «النَّوی‏» به معنای هسته است. از علف بی‌‌جان، حیوان جاندار و از حیوان جاندار، شیر بی‌جان پدید می‌‏آید. از هستۀ بی‌جان، درخت زنده، و از درخت رشد یافته، هستۀ بی‌جان خارج می‌‏شود. یکی از مصادیق آیه به گفته روایات آن است که گاهی از انسان‌های بی‌‏ایمان، افراد مؤمن پدید می‏‌آید و از انسان‌‏های با ایمان، گاهی فرزندان کافر به وجود می‌‏آید. (تفسیر نورالثقلین) (کافی، ج ۲، ص ۵) «یُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَ مُخْرِجُ الْمَیِّتِ مِنَ الْحَیِّ» پیام‌های سورۀ انعام - آیۀ ۹۵: ۱. کاشتن دانه و هسته، کار انسان است؛ ولی شکافتن و رویاندن، کار خداست. «إِنَّ اللَّهَ فالِقُ الْحَبِّ وَ النَّوی‏» ۲. دقّت در آثار طبیعی، از بهترین راه‌‏های خداشناسی است. «فالِقُ الْحَبِّ» «مُخْرِجُ الْمَیِّتِ» «ذلِکُمُ اللَّهُ» ۳. رزق و روزی انسان، از راه همین دانه‏‌ها و بذرهاست که خداوند رویانیده است؛ پس به سراغ چه کسی می‌‏رویم؟ «فَأَنَّی تُؤْفَکُونَ