نکته‌های سورۀ اعراف- آیۀ ۳: آیۀ قبل، وظیفۀ پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله را در انذار و تذکّر بیان کرد و این آیه وظیفۀ امّت را در اطاعت و تبعیّت. آن آیه از پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله، «سعۀ صدر» می‌‏خواست، اینجا از امّت، «تبعیّت» می‌طلبد. آیۀ قبل، «أُنْزِلَ إِلَیْکَ» بود، اینجا «أُنْزِلَ إِلَیْکُمْ» است. پیامبر اکرم صلّی اللَّه علیه و آله فرمود: «فاذا التبست علیکم الفتن کقطع اللیل المظلم فعلیکم بالقرآن» «من جعله امامه قاده الی الجنة و من جعله خلفه ساقه الی النار» (تفسیر اثنی‏‌عشری)، هر گاه فتنه‌ها همچون پاره‌‏های شبِ تار شما را فرا گرفت، پس بر شما باد به قرآن، هر کس قرآن را امام خود قرار دهد به بهشت می‌‏رسد و هر کس به آن پشت کند، به آتش دوزخ رهنمون می‌‏شود. چنان که حضرت علی علیه‌السّلام فرمود: «ففی اتباع ما جاءکم من الله الفوز العظیم و فی ترکه الخطاء المبین» (تفسیر نورالثقلین)، رستگاری بزرگ در پیروی از قرآن است و در ترک آن، خطا و گمراهی آشکار می‏‌باشد