پیامهای سورۀ توبه- آیۀ ۳۲:
۱. توطئۀ دشمنان، دائمی و بیوقفه است. «یُرِیدُونَ» (فعل مضارع، رمز تداوم است)
۲. احکام اسلام و دین خدا، نور است و نور، سرچشمۀ حیات. «نُورَ اللَّهِ»
۳. هر چند گروههای کفّار هر دستهای به نوعی تلاش میکنند، امّا هدف همۀ آنها خاموش ساختنِ فروغ دین است. «یُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ»
۴. تلاشهای کافران در مبارزه با دین، مثل فوت کردن به خورشید است. (نمرودها، فرعونها، بنیامیه و بنیعبّاس و امثال آنان، نمونههای عملی تلاش کفّارند.) «یُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ»
۵. بیشترین تلاشِ دشمنان دین، از راه تبلیغات است. «بِأَفْواهِهِمْ»
۶. اگر ندای اسلام از زبان پیامبر نور است، تداوم آن در شکل امامت، اتمام نور است. (چنانکه در آیۀ اکمال دین، مسألۀ امامت به عنوان اتمام نعمت به حساب آمده است: «الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی». (مائده، ۳)) «یُتِمَّ نُورَهُ»
۷. خداوند به طرفداران حق، وعدۀ پیروزی داده است. «أَنْ یُتِمَّ نُورَهُ...»
۸. خداوند، فروغ دین را نه تنها حفظ میکند، بلکه گسترش میدهد. «یُتِمَّ نُورَهُ»
۹. کفّار بدانند که با ارادۀ حتمی خداوند برای پیروزی دین حق، طرفاند و هرگونه تلاش بر علیه مکتب اسلام محکوم به شکست است. «یُتِمَّ نُورَهُ»
۱۰. اسلام مکتبی جاودانه بوده، «یُتِمَّ نُورَهُ» و مخالف آن کافر است. «وَ لَوْ کَرِهَ الْکافِرُونَ»
۱۱. ارادۀ الهی، در مسیر راضی ساختن پیامبر خویش است؛ هر چند کفّار را خوش نیاید. (در داستان تغییر قبله نیز خداوند قبلهای قرار داد که پیامبر اسلام راضی باشد «قبلةً ترضاها» (بقره، ۱۴۴) و نیز: «و لسوف یعطیک ربّک فترضی» (ضحی، ۵)) «وَ لَوْ کَرِهَ الْکافِرُونَ