🔹️داستان سوره عادیات #قرآن بعضی چیزها اینقدر برای ما ارزش دارند و عزیزن که به اسمشون قسم می‌خوریم مثل پدر و مادر. حتی بعضی‌ها به چادر یا به خاک پای مادر قسم می‌خورن از بس که اون رو دوست دارند و براشون عزیزه. البته فقط مادر نیست که اینقدر عزیزه، افراد دیگه‌ای هم هستن که برای ما خیلی ارزشمندن. خدا هم، از این دوست‌ها داره که در قرآن عزیزش حتی به نفس نفس زدن اسب‌هاشون قسم خورده. اگه دوست دارید بدونید اون آدم کیه که خدا اینقدر دوسش داره، این داستان رو بشنوید:تعداد زیادی از دشمن ها اومده بودن به طرف مدینه، یعنی شهری که پیامبر(ص)، اون‌جا زندگی می‌کردن. قسم خورده بودن که تا پیامبر(ص) و امام علی (ع)رو نکُشن، عقب نشینی و فرار نکنن. خدا به وسیله فرشته وحی یعنی جبرئیل، به پیامبر خودش خبر داد که دشمن‌ها برای کشتن شما و از بین بردن دین خدا، نزدیک مدینه شدن. پیامبر دو مرتبه و هر بار به یکی از یارانشون گفتن: با یه لشکر از مسلمون‌ها برو و نترس اما آنها ترسیدند و دوباره تعداد زیادی از مسلمون‌ها به خاطر این ترسیدن، کشته شدند. دوباره پیامبر و مسلمون‌ها ناراحت و غمگین شدند. پیامبر عزیزمون به پهلوونِ پهلوونها یعنی حضرت علی (علیه‌السلام) فرمودند:علی جان تو بهترین مرد جنگی این شهری! یه سپاه آماده کن و به سمت دشمن برو. حضرت علی (علیه السلام) هم با لشکری به راه افتادن. اما مجبور بودن از بیراهه برن. برای اینکه دشمن رو غافلگیر کنن، شب‌ها حرکت می‌کردند، روزها مخفی میشدن. چون مسیرشون بیراهه و سنگلاخ و کوهستانی بود، اسب‌ها نفَس نفس می‌زدن. چون شب‌ها حرکت می‌کردن‌، نعل اسب‌ها که به سنگ‌ها می خورد جرقه می زد. بعد از چند شب به نزدیکی اون دشمن‌های خون ریز و بدجنس رسیدن. بعد از خوندن نماز صبح، به دشمن حمله کردن. خلاصه با کمک خدا و قهرمانی و نقشه عالی حضرت علی (علیه السلام‌)، دشمن‌های بدجنس رو کشتن و اسیرشون کردن و پیروز شدن. خدای مهربون همون صبح قبل از اینکه حضرت علی (ع) و یارانشون از سفر برگردن، مژده‌ی پیروزی حضرت علی (ع) رو با فرستادن سوره عادیات به پیامبر(ص) داد. در سوره عادیات، خدای بزرگ و مهربون به اسب‌های حضرت علی (ع) و صدای نفَس ها و شیهه‌های اون‌ها و به خوردن نعل اسب ها با سنگ توی شب تاریک قسم می خوره. یعنی خدا اینقدر حضرت علی و یارانشون و کارهاشون رو دوست داره که به صدا و نفَس نفَس زدن اسب‌ها (*والعادیات ضبحا*) و جرقه نعل اسب‌هاشون قسم می‌خوره (*فالموریات قدحا*).حالا اگه گفتید چرا این اسب‌ها و نفَسهاشون این قدر پیش خدای مهربون، عزیز شدن که بهشون قسم می‌خوره؟؟ بله بچه ها چون در سپاه و یاری و کمک حضرت علی (ع) بودن؛ اگه ما هم یار و یاور امام‌های عزیزمون مخصوصاً حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) باشیم، پیش خدا عزیز میشیم. حالا شما بگید با چه کارهایی می‌تونیم یار و یاور حضرت مهدی (عج) باشیم و حضرت رو خوشحال و کمک کنیم؟ یکی از کارهای خوبی که ما را دوستِ حضرت علی (ع) قرار میده، خواندن سوره‌ی عادیاته. پس این سوره زیبا را با هم می‌خونیم و ثوابش را به امام زمان (عج) و حضرت علی (ع) هدیه میدیم. تاویل الآیات، ج2، ص841، ح2. تفسیر البرهان، ح11842. #عادیات #داستان 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd