⭕️سینماگر باید با میوه‌فروش هم اختلاط کند ♦️سینماگر ایرانی لازم نیست جامعه‌شناس حرفه‌ای صاحب‌نظر و صاحب مکتب در این زمینه باشد، اما آن‌قدر باید عقل داشته باشد که ما در این فرهنگ و مملکت، مثلث عشقی نداریم. هزاران سال است که با انباشت تجربیات علمی، روان‌شناسی و آدم‌شناسی این را فهمیده‌ایم. فهمیده‌ایم که اگر صد نفر در روستایی عاشق دختر کدخدا شوند تا جواب خواستگار نفر اول مشخص نشده باشد باقی جوانان درباره او فکر هم نمی‌کنند. باید بفهمد که اگر کار به مثلث بکشد، مربع و مخمص و... هزارضلعی هم خواهد شد. سینماگر ایرانی واجب نیست چشم برزخی داشته باشد اما لازم است حداقل دو سال سربازی رفته باشد، دو ماه در روستا یا شهرستانی زندگی کرده باشد، لازم است به قهرمان‌ها و ضدقهرمان‌های فک و فامیل خودش حداقل دقت کرده باشد. لازم است بلد باشد یک خواستگاری رسمی برود؛ بهتر است وقتی ترتیب نصف بودجه فارابی را داد، فقط نرود یک گوشه کافی‌شاپ با نامزدش به صورت ایزوله خلوت کند لااقل وقتی دارد دو کیلو پرتقال می‌خرد چهار کلام با پیرمرد میوه‌فروش هم اختلاط کند. حالی از بقال محل بپرسد... مردم که فقط مخاطبان تلویزیونی و خبرگزاری‌ها و آن‌هایی که برایم کامنت می‌گذارند نیستند. 💢برشی از کتاب «فیلم، فیگور، فلسفه»؛ نوشته نعمت‌الله سعیدی؛ صفحه 65-66 ➕سفارش آنلاین: b2n.ir/raheyar 🔻دایرکت به اینستاگرام انتشارات: instagram.com/raheyarpub ✅ @raheyarpub