در همان ایام انتخابات مجلس که من مدتی کار و زندگی را تعطیل کردم، با بچه هام راه می‌افتادم در خیابان و ... تبلیغ می‌کردم برای آقای عسگری، همان موقع هم نقدهایی به ایشان داشتم؛ مثلا می‌دانستم ضعیف هست در میدان سیاست (مثل آقای جلیلی)؛ اما باز هم رفتنش به مجلس، خیلی برکات میتوانست داشته باشد... بعد سر انتخابات ریاست جمهوری که شد، خیلی بهش اصرار کردیم بیا کاندید بشو، تا اقلا سطح دعواها را بالا ببری... نشد و چند روز بعد که ترکیب شش تایی کاندیداها مشخص شد، ایشان موضعی گرفت که من همینجا مطلب زدم که خوب شد آقای عسگری نیامد! چرا؟ چون ایشان از همان اول به دنبال اجماع بود و مثل تمام اساتید و بزرگان جبهه انقلاب، رویکردش به قالیباف این بود که ایشون «خودی» هست و وجودش در انتخابات باعث تشتت آراء انقلابی ها می‌شود! حالا من مانده ام آقای عسگری که چهار سال در مجلسی که قالیباف رئیسش بوده، کار کرده، و بیشتر از ما قالیباف و مفاسدش را می‌شناسد، بارها باهاشون درگیر شده، سنگ اندازی هایشان را در راه انقلاب دیده... چطوری الان میگن که جبهه انقلاب باید بر سر یک کاندید اجماع کنند؟ و قالیباف را جزو جبهه انقلاب میبیند؟! چطور ما که در مجلس نبودیم متوجه شدیم، خطر قالیباف بیشتر از پزشکیان نباشد، کمتر نیست؛ اما ایشون نفهمید؟ خلاصه... اینم از آقای عسگری :) 5⃣ https://eitaa.com/rajolonyasaa