💠 رسیدن به عشق الهی 🔺حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: 🔻 بشارت، اگر در طول راه و به همراه محبت باشد، خیلی اثر دارد؛ یعنی شخص انذارهایش را دیده باشد، نه این که بشارت برای مبتدی باشد، بشارت برای مبتدی، داعی[و انگیزه برای] حرکت نمی‌شود. 🔸 حضرت شعیب ـ علیه السلام ـ در ميان انبياء، سیر محبتی داشتند. محبت، فرع معرفت است و معرفت به خدا، فرع مجاهده و شناخت نفس است. افرادی که در جامعه، هزار رقم مشكلات دارند، انذار و محبت مورد تأیید قرآن است که آنها را نجات می‌دهد، آخرش يك حركتي باید ايجاد شود. 🔹 تمام مشكل ما اين نيست كه محبت نداريم، محبت فرع معرفت و زحمت است. وابستگي‏هاي نفساني، مانع انسان است. اگر نفس را رها کنی، بیش از هشت ساعت می‌خوابد، از خواب که بیدار شود، میل به انواع غذاها دارد، ارتباط با خانواده هست، ارتباط با اجتماع هست، با این همه اشتغالات، این نفس می‌خواهد مبتلا به عشق خدا باشد، معلوم است که نمی‌شود. 🔻 مسيري را كه انبياء و بزرگان از حواريين ائمه ارائه مي‏ كردند، اين بوده است كه شخص را به سمت اصلاح، پیش می‌بردند، اول او را از تعلّقات نفس جدا می‌کردند و به او مي‏شناساندند، بعد او را گرفتار محبت مي‏کردند؛ در این صورت، آن محبت، محبتي پايدار و موثر است. 🔸 حضرت موسی ـ علیه السلام ـ مقام کلیم اللهی داشت و این تکلم از ناحیه حق تعالی، فوق احساس کروبین بود، آن قدر این ارتباط لطیف بود که کروبین هم قدرت احساسش را نداشتند؛ در حالی که بعضي همين مقام كليم اللهي را‏ پايين‏ تر از مقام حبيب اللهي مي‏دانند. 🔹 ما اگر بخواهيم براي جامعه‏ يا براي خودمان، صحبت كنيم، گرفتار تسلّط شياطين ـ شياطين داخلي، خارجي، نفساني ـ هستيم و باید خودمان را نجات بدهيم، بالأخره انسان، گرفتار تشتت است. 🔸 انسانی که راه نرفته است، نمي‏تواند از تشتت بيرون بيايد. کسی که تشتت ذهن دارد، يك لحظه اين طرف است؛ يک لحظه آن طرف است؛ در نمازش هم متوجه حق تعالي نيست. ‌ ‌🌈 @range_khodaa ‌ ‌