مشاهدات عینی ام امروز در یک تاکسی در کرج:) ساعت حدود ۴:۱۰ بود که از مترو تندرو در ایستگاه کرج پیاده شدم و به سمت تاکسی های مصباح حرکت کردم. - خانوم تاکسی دربست؟ - فردیس ۱ نفر بدو بدو جا نمونیا! همیشه ایستگاه تاکسی مترو همین قدر شلوغ است:) سوار تاکسی شدم عقب من و دو خانم دیگر نشسته بودیم و جلو نیز یک خانم بود. راننده حرکت کرد. خانمی که صندلی شاگرد نشسته بود حجاب خود را برداشته بود ،شروع کرد : تهران فلان جا و فلان جا فقط شلوغ شده، مهاباد مهاباددد،کردستان.... تا کی بگیرن و ببرن؟ این گاردیای (فحش رکیک) رو از بهزیستی و پرورشگاه آوردن شبی هم دو میلیون و نیم میگیرن! راننده سری به نشانه تاسف تکان داده میگوید : گرونیه خانوم گرونی، وضع اقتصاد داغونه! و خانم همین طور ادامه میداد حس میکردم که سکوتم جایز نیست!آرمان ها شهید نشده اند که ما حتی برای گفتن چند جمله اما و اگر بیاوریم و آخر سر هم.... نفسم در سینه حبس شده بود و قلبم تند تر میزد، توکل کردم و گفتم: خانم یعنی اون فردی که همه جا رو به آشوب میکشه و کوکتل مولوتف دستشه معترضه؟ - خانم جلو نشسته : تو خفه شو حرف نزن فقط ،دهنتو ببند (همراه با داد زدن) من: آزادیتون این بود؟ هر کی نظرش متفاوته خفه شه و حرف نزنه؟اینه معنی آزادی؟ زن : آره،تو نمی‌فهمی ،۴۰ ساله نمیفهمی! من : بله هر کس نظرش متفاوته نمیفهمه فقط شما میفهمین! زن : (فحش) راننده : خانم گرونیه! وضع بده! من : آقا مگه من منکر وضع اقتصادی نامناسبم؟ منم یه دانشجوئم! شما اعتراض مسالمت آمیز اقتصادی بکن منم میام با شما اما نه این طوری! راننده : خانم اخه مسالمت آمیز هم جواب نمیده من : چرا جواب نمیده؟ اینهمه اعتراضات مسالمت آمیز دم مجلس و ... که جواب داده زن : دهنتو ببند، حرف نزن (فحش) من : اگر انقلاب ۵۷ موفق شد به این علت بود که مردم اهل مطالعه بودن و پی منطق و استدلال!نه آشوبی که سراسر فحش و الفاظ رکیک و طعنه و خشونته! زن : من فامیلم زمان انقلاب بود گفت اصلا نفهمیدیم چی شد! کدوم استدلال بابا! من: اگر فامیل شما نفهمیده پس همه نفهم بودن؟ زن : (فحش های رکیک) یکی از خانم هایی که عقب نشسته بود خطاب به خانمی که صندلی شاگرد بود : خانم بس کن دیگه ! بسه حرف نزن! بسه فحش و بی ادبی.... زن : هر کار دلم بخواد میکنم تو پیاده شو! خانم صندلی عقب : آقا بزن کنار پیاده میشم! کار با فحش نمیشه که! زن تا آخر مسیر فحش های رکیک داد و بعد هم پیاده شد و بدو بدو رفت! با بغضی در گلو و لبخندی بر لب پیاده شدم . نمیدانستم باید خوشحال باشم برای دو خانمی که کنارم متوجه اصل داستان شدند یا ناراحت باشم برای خانمی که مدام فحش به من و امثال من میداد و چشمانش گویی بسته بر واقعیات بود.... به آسمان نگاه کردم مثل همیشه زیبا و آبی و حس هیجان و خوشحالی بابت سکوت نکردن:) اری... - باید سکوت رو شکست! باور کنید که خدا بنده هاشو تنها نمیزاره :) من فکر نمیکردم زیاد حرفم تاثیر داشته باشه اما نمیتونستم بزارم خون آرمان هارو لگد مال کنند.... اما ورق برگشت؛ خانوم‌های صندلی عقب فهمیدند استدلالی پشت بعضی شعارهای توخالی و تحریک برای اعتراضات نیست و آزادی! چقدر معنایش برایشان متفاوت است... خلاصه که رفیق ( لا تحزن! ان‌الله معنا ) سنگرو خالی نکن :) #لبیک_یا_خامنه_ای #یادشهداکمترازشهادت_نیست #پشت_انقلابمان_هستیم @ranyaa_313