‌احـدی از دنیـا شـادمان نشـد! مگر این که گریه و انـدوه را به دنبالش فرستاد و به کسـی روی خوش نشـان نداد مگر اینکه با سختی و ناراحتی به او پشت کرد و باران راحتی بر کسـی نبارید مگر اینکه با رگبـاری از بلا به او هجـوم کرد ... [-نهج‌البلاغه ؛ خطبه‌۱۱۱]