حسین(ع) همیشه او را برادر خطاب میکرد اما عباس، او را برادر خطاب نمیکرد. ادب میکرد، میگفت: آقای من، امام من. فقط لحظه شهادت گفت: یا اخا ادرک اخاک. شاید آن لحظه فاطمه(س) را دید که او را مادر خطاب میکند.