کعبه ی دلها... به یمن روی ماه تو شود بلبل غزل خوانت و آتش میشود با گوشه ی چشمی گلستانت الا داوود خوش الحان بیا که گوش دنیایی سپرده جان و دل به صوت روح انگیز قرآنت همه ذی القعده گرد کعبه از عشق تو میگردند تویی مقصود که حاجی شود در حج مسلمانت تو آن مردی، که بر سینه،مدال خادمی ات را زده شیخ الائمه قبل از جمله مریدانت نبرده دست بر خوان کسی غیر از شما شاعر که حرمت داشته هم سفره هم نان هم نمکدانت چه باک از ظلم اهریمن که اینگونه نمی ماند رسد دست مریدان روزگاری هم به دامانت بیا که ضرب شمشیر تو غوغا میکند وقتی بگیرد دامن هر ظالمی را موج طوفانت ۲۰ ذی القعده ۱۴۴۴ 🆔 https://eitaa.com/rasaeyas135