🏷 یک تلنگر دوستانه! خیلی به ما توصیه کرده‌اند که اهل انفاق؛ کمک و دستگیری باشیم. اما دستگیری تنها مالی نیست؛ کمک عاطفی، علمی، زمانی و پشتیبانی از برترین کمک‌ها است. همه که مشکل مالی ندارند؛ گاهی خیلی از ما محتاج یک‌مقدار توجه؛ محبت و حمایت هستیم. این را جدی بگیریم. گاهی پدری همه خواسته‌های مادی را برای فرزندش مهیا می‌کند؛ اما با او صحبت نمی‌کند، محبت لفظی نمی‌کند. اگر فرزندش به خلاف و تباهی کشیده شد، یک قسمت از تقصیر؛ سهم پدر است. چرا که همه نیاز ما مادی نیست. یا شما تصور کنید روز قیامت فردی را بیاورند و او را مواخذه کنند که چرا انفاق نکردی؟ چرا از برادران دینی‌ات دستگیری نکردی؟ او بگوید: چه کسی گفته انفاق نکردم؟ من هر موقع پول لازم داشتند به آن‌ها قرض دادم؛ من سفره انداختم، غذا دادم. اما خدا جواب می‌دهد: تو یک قسمت را گرفتی و قسمت دیگر را عمدا وانهادی؛ خودت را به نفهمی زدی. مگر همان برادر دینی‌ات نبود که نیاز به توجه و دلسوزی و محبت داشت؛ نیاز به احوالپرسی تو داشت، نیاز به حمایت شخصیتی تو داشت. اما تو همه چیز را در پول و مال خلاصه کردی! تو اهل انفاق نبودی! تو راحت‌طلب بودی! هرکاری را که برایت فشاری نداشت انجام دادی و از انجام کارهایی که زحمت‌دار بود؛ سر باز زدی! چنین بازخواستی از خدا بعید نیست. اگر کسی به راحتی پول خرج می‌کند اما از توجه به دوستانش مخصوصا آن‌ها که بیشتر محتاج مهرورزی هستند؛ با بهانه‌هایی دریغ می‌کند؛ اهل انفاق محسوب نمی‌شود؛ او بخیل است. و حتی در بعضی موارد شاید گنه‌کار نیز محسوب گردد. ✅ کانال‌رسم‌رفاقت 🔰 @Rasmerefaghat