کتاب آن سوی بدبختی! ✍روح الله کریمی خویگانی یه مطلب قابل تأمل توی کتاب بالا هست و اون هم اینه که پس از پژوهش های متعدد نویسنده به این یافته رسیده که اگر آدم ها در طول مسیر رشدیشون هیچ گونه ناملایمتی نبینن و در کمال آرامش و خوشبختی بزرگ بشن، به اندازه ی آدم هایی که دائم در گرفتاری و ناملایمات روزگار بزرگ شده اند آسیب پذیرند. اما آدم هایی که تعداد محدود و معقولی از ناملایمتی ها را اعم از دست دادن عزیزان، زلزله، ورشکستگی خانواده و ... در زندگی تجربه کرده اند و از آن عبور کرده اند، در زندگی خودشون خیلی موفق تر از دو گروه قبل بوده اند. پس اینطور هم نیست که اگر بچه ها با بدبختی های روزگار روبرو بشن، اینها با زندگی موفق خداحافظی خواهند کرد، بلکه اتفاقاً برعکس، ناملایمتی ها خود برای رشد و تربیت بشر لازم هستند.