زنده یاد حجت الاسلام حاج آقا یگانه مرقی.. رزق و روزی.. «یا من یعطی من سئله یا من یعطی من لم یسئله»[7] ای خدایی که هر چه از تو بخواهم می دهی. این مرحله ای است که آن هایی که چیزی بخواهند خدا به آن ها می دهد. بعضی فیض ها و لطف ها و عنایت ها را با دعا و سئوال و درخواست به شما می دهند. یعنی اگر بخواهی به تو می دهند و نخواهی نمی دهند. مثل رزق، حدیث داریم رزق دو نوع است. «الرِّزْقُ رِزْقَانِ رِزْقٌ تَطْلُبُهُ وَ رِزْقٌ يَطْلُبُکَ»[8].رزقی که خدا بر سر هر آن نوشته که مال فلان کس است. یعنی این لقمه روزی باید به دهان فلانی برسد. دنبالش برود نرود، کار بکند نکند حتی اگر از آن رزق هم فرار کند (مثل مرگ که اگر از مرگ فرار هم بکنید شما را می گیرد.) آن رزقی که خدا واجب کرده به او می رسد. تقسیم شده است که چه قدر نفس بکشی، آب بخوری. اما رزقی هم هست که بستگی به کار و تلاش شما دارد. یعنی اگر دنبالش رفتی می دهند و اما اگر نرفتی درآن رزق بسته می شود. در حاجت ها و حل مشکلات هم همین طور است. در بعضی ها اگر دعا و التماس بکنی حاجتت رواء یا بلاء دور می شود. اگر هم دعا نکردی چیزی نمی دهند. خدای رحیم و رحمان «یا من یعطی من سئله یا من یعطی من لم یسئله و من لم یعرفه تحنّنا منه و رحمة»[9] بعضی ها هستند نه از خدا چیزی می خواهند، نه نعمت ها را می شناسند، نه در خانه خدا می روند، نه التماس می کنند، نه سجده می کنند اما این خدا مهربان حتی به آن ها هم چیزی می دهد. کسی که نه می خواهد و نه می شناسد حتی برای خدا تره هم خرد نمی کند اما خدا به او هم نظر می کند.  واجب است در نماز هر شبانه روز حداقل شصت بار رحمان و رحیم را بگوییم. یعنی رحمت عام و فراگیر خدا به همه موجودات رحم و لطف دارد. رحیمیت مخصوص آن هایی است که می آیند ایمان می آورند، استغاثه و التماس می کنند، در خانه خدا را می زنند، اطاعت می کنند، فرمان می برند. اما رحمانیت خدا همه را فرامی گیرد. چه آن هایی که در ختانه خدا می روند و چه آن هایی که در خانه خدا نمی روند.