الَّذِي جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمِينَ عِيداً ... ✍روح الله کریمی خویگانی اگرچـه رفت مـه روزه و مـه تسبیح مبارک است به اهل صیام، عید قیام عید یعنی بازگشت و فطر یعنی فطرت و عید فطر فطر یعنی بازگشت به فطرت، یعنی بازگشت به سمت آن که «بودیم» از آنچه «هستیم»! گویا اوج رشد آدمی، بازگشت به آنجایی است که شروع کرده است، نه آنجا که دارد تمام می شود! ما از جایی شروع کرده ایم که بر پایه فطرت الهی بوده است، یعنی اوج پاکی، صداقت، سخاوت، شفافیت، ... و آنگاه انسان شایسته ای خواهیم بود که به همین اوج برگردیم. ما در زندگی با هوس خویشتن از این فطرت فاصله می گیریم؛ اما خداوند دوربرگردان هایی چون ماه مبارک رمضان را احداث می کند تا با ابزار صیام و قیام به فطرت پاک کودکی اولیه بازگردیم. کلمه فطرت در قرآن فقط یک بار آمده و آن هم با الله همراه شده، «فطرت الله»؛ و این عبارت فقط و فقط برای انسان استفاده شده است. به دیگر سخن، ذات ما انسان ها خدایی است، پس تلاش کنیم خدایی بماند! بازگشتتان به فطرت مبارک!