مغازه‌دارها و بازاریان قدیم، صبح‌ها که دکان خود را باز می‌کردند، کرسی کوچکی بیرون از مغازه می‌گذاشتند. اولین مشتری که به دکان می‌آمد و جنس می‌خرید، بلافاصله کرسی را به داخل مغازه می‌آوردند.
وقتی مشتری‌های بعدی به آنها مراجعه می‌کردند، کاسب‌ها نگاهی به بیرون از دکان خود می‌انداختند تا ببینند کرسی کدام مغازه بیرون مانده است.
به این ترتیب می‌فهمیدند همکارشان هنوز دشت نکرده و با اینکه جنس در مغازه داشتند، مشتری‌ها را به روش و بهانه‌های مختلف به مغازه او می‌فرستادند.