🔴 مواظب رفاعة بن شدّاد ها باشیم!! 🔰 رفاعه بن شدّاد بَجَلی در جنگ جمل و صفین شرکت داشت. در زمان حکومت امیرالمؤمنین(ع) قاضی اهواز بود. به سیدالشهداء نامه نوشت و دعوت به قیام کرد، اما به دلایلی در کربلا حاضر نبود. پس از واقعه عاشورا در صف توابین قرار گرفت و به خون‌خواهی حسین(ع) قیام کرد. وقتی توابین شکست خوردند، در پی مختار آمد تا با او به هدف (انتقام از قاتلان امام حسین(ع) دست‌ یابد. رفاعه که به عبارتی دنبال مبارزه با مفسدین بود، نتوانست مختار را بفهمد و پس از مدتی، نه تنها او را ترک کرد که مختار را به خیانت در اهداف قیام متهم کرد!!. کار اما به اینجا خاتمه نیافت و رفاعه که در باتلاق لجاجت فرو رفته بود، برای مبارزه با مختار به صف شمر پیوست.! توجیه‌اش برای هم‌رکابی با شمر این بود که او هم شمشیرش را برای مختار تیز کرده است.! لجاجت چنان را رفاعه را کور کرده بود که حتی در صف نمازی ایستاد که شمر، امام جماعتش بود.!!! رفاعه‌ای که به خون‌خواهی حسین(ع) قیام کرده بود، حالا از لجِ مختار، پشت سر شمر نماز می‌‌‌خواند و شاید با خود می‌اندیشید که پس از انتقام از مختار از قاتلان پسر فاطمه(س) هم انتقام می‌گیرد. چرخش‌های برخی رجال سیاسی را که می‌بینیم، شخصیت رفاعه بن شدّاد در ذهنمان رژه می‌رود. مراقب باشیم که رفاعه‌های درونمان فعال نشود و راه را گم نکنیم. لجاجت آدمی را کور می‌کند. امیرالمؤمنین (ع) می‌فرماید:  لجاجت، جنگ‌ها به بار مى آورد و دل‌ها را كينه‌ور مى‌سازد و تدبیر و اندیشه را تباه می‌کند. لجاجت بر پایه حب و بغض شخصی بنا می‌شود و نسبت تو با اشخاص، تعیین کننده ورود و خروجت در حوادث می‌شوند و نه تکلیف‌مداری و ارزش‌های دینی و انقلابی‌ات. در بسیاری از ادعیه مشهور و معروف، «سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم» به عنوان یک شاخص تعیین شده، هر گاه کمی زاویه با ولی زمان را احساس کردید، از این شاخص بهره ببرید و ببینید کجا ایستاده‌اید، کنار دوستان اهل بیت و در صف جنگ و دشمنی با دشمنان اهل بیت یا خدای ناکرده برخلاف آن در صف دشمنان اهل‌بیت و دوستان دشمنان آنها ایستاده‌اید. رفاعه چون مختار را مطابق میلش ندیده بود، از او کینه به دل گرفت و از سر لجاجت، حاضر شد با دشمنان دیروزش، دست مودّت بدهد. مراقب رفاعه‌هایhttps://eitaa.com/PR_Police درونمان باشیم.