🌹شهادت عالم مجاهد آیت‌الله «سید محمدباقر صدر» و خواهرش «بِنتُ‌الهُدی» به دست حکومت بعث عراق 1359/01/19 ♦️علامه شهید، آیت الله سید محمد باقر صدر، یکی از بزرگترین اندیشمندان مسلمان و به تعبیر امام خمینی(ره) : «مغز متفکر اسلامی» در تاریخ اسلامی به ویژه در قرن چهاردهم هجری است. سید محمد باقر صدر در تاریخ 25 ذیقعده 1353 در شهر مقدس کاظمین دیده به جهان گشود. پدرش سید حیدر در جوانی فوت کرد، پدر بزرگش آیت الله العظمی سید اسماعیل صدر، یکی از مراجع بزرگ تقلید شیعه در نیمه اول قرن چهاردهم در سال 1338 ق. وفات کرد. دیگر اجدادش از تبار امام کاظم (ع) در سرزمین ایران، لبنان وعراق از پاسداران اندیشه و دانش و دین بودند. ♦️خواهرش «آمنه بنت الهدی صدر» یکی از زنان دانشمند، شاعر، نویسنده و معلم فقه و اخلاق بود که در مسیر جهاد و مبارزه، با بردارش سید محمد باقر همگام شد و سرانجام سرنوشت هر دو به شهادت وسعادت ابدی ختم گشت. سید محمد باقر، از پنج سالگی به مدرسه رفت در این دوران، نبوغ شگفت انگیز و استعداد سرشار خدادادی او درخشید بطوری که اولیای مدرسه تصمیم گرفتند او را به مدرسه کودکان تیزهوش و نابغه بگذارند وبه دانشگاههای اروپا یا آمریکا اعزام کنند و در رشته های علوم جدید تحصیل کند و به کشور خود بازگردد.ولی او به تحصیل دروس حوزوی و علوم دینی پرداخت. ♦️در سال 1365 ق. که دوازده ساله بود همراه برادرش سید اسماعیل به نجف اشرف رفت و در محضر اساتید بزرگ حوزه علمیه به تحصیلات عالی پرداخت .طی سالها، فلسفه غرب و نظرات فلاسفه غیر مسلمان را به دقت مورد تحقیق و نقد قرار داد. کتاب «فَلسفَتُنا» (فلسفه ما) گویای ابعاد گسترده اندیشه های فلسفی سید محمد باقر صدر است. او در طول هیجده سال تحصیل ، روزانه حدود شانزده ساعت به مطالعه و مباحثه و تحقیق می پرداخت او در طول نزدیک به سی سال تدریس و تعلیم، شاگردانی تربیت کرد که هر یک از آنها بعدها پرچمدار نشر علم و فرهنگ و آیین جهاد در راه خدا شدند و بعد از استادشان، راه او را ادامه دادند. او نهضت امام خمینی(ره) در ایران را روزنه امیدی برای نجات امت اسلامی می دانست. بنابراین از آغاز نهضت اسلامی امام در سال 1342 ش .از امام و حرکتش حمایت می کرد.در تاریخ 9 جمادی الثانی 1385ق. امام خمینی(ره) از تبعیدگاه ترکیه به نجف اشرف منتقل شد. آیت الله صدر با اشتیاق تمام به همراه عده ای از علمای دیگر، در مراسم استقبال از امام شرکت کرد و در تمام چهارده سال اقامت امام در نجف، سید محمد باقر با ایشان ارتباط نزدیکی داشت و به امام عشق می ورزید. ♦️دوران مرجعیت آیت الله سید محمد باقر صدر، پس از وفات آیت الله حکیم (1390 ق) آغاز شد و بسیاری از مردم عراق از او تقلید کردند. در سال 1392 ق. رژیم بعث عراق، بیش از پیش از تحرکهای ضد استبدادی حزب دعوت اسلامی و دیگر گروههای مبارز و مسلمان به وحشت افتاد و با یورش به خانه های مبارزان و مجاهدان، عده زیادی را دستگیر و زندانی کردند. آیت الله صدر نیز با اینکه بیمار و در بیمارستان نجف بستری بود، تحت نظر مأموران سازمان امنیت رژیم بعث قرار گرفت و با اعتراض مردم و علما، دست از او برداشت. ♦️از حوادث مهم دیگر در دوران مرجعیت آیت الله صدر، حرکت اربعین سال 1397ق بود. مردم نجف از قدیم هر سال در روز اربعین حسینی ، با پای پیاده از نجف تا کربلا راهپیمایی می کنند. آیت الله صدر مساعدت کرد تا مراسم هر چه با شکوه تر برگزار شودو مردم اعتراض خود را علیه سلطه ضد انسانی رژیم بعث عراق، اعلام کردند.به دنبال آن قیام تاریخی، آیت الله صدر، را دستگیر و به سازمان امنیت بغداد منتقل کردند، در آنجا پس ازبازجویی، هشت ساعت تحت شکنجه جسمی و روحی قرار دادند. آثار آن شکنجه تا آخر عمر در بدنش هویدا بود و بسختی می توانست از پله ها بالا برود. ♦️یکی از برنامه های رژیم عراق، «بعثی کردن نظام آموزش و پرورش» و پیوستن همه دست اندرکاران امور تعلیم و تربیت از مدارس تا دانشگاهها به حزب بعث بود .آیت الله صدر با صدور فتوایی، پیوستن به حزب و هر گونه همکاری با آن را تحریم کردند. در شب 22 بهمن 1357 پیروزی شکوهمند مردم مسلمان و انقلابی ایران ،آیت الله صدر در مسجد جواهری نجف اشرف به منبر رفت و برای مردم مسلمان عراق از انقلاب اسلامی ایران و نقش امام خمینی(ره) در احیای اندیشه های دینی و اصلاح امت اسلام، سخن گفت و تکلیف مردم عراق در برابر حکومت ضد دینی بعثی را معین کرد: قیام!.....فردای آن شب، مردم عراق به دعوت رهبر خود، برای حمایت از انقلاب اسلامی ایران ، در بسیاری از شهرهای عراق راهپیمایی کردند.