🔰‌خودتان را نبازید، نه با به دست آوردن و نه با از دست دادن! 🔹️فقرایی که محبتشان همانند محبت خدا است، با این که تهی‎دست هستند و چه بسا نعمت‎هایی داشته‎اند که از دستشان رفته، اما به خاطر از دست دادن نعمت‎ها خیلی غصه دار نمی‎شوند؛ [با خودشان می گویند] امانتی بوده، خدا به خاطر مصلحتی به ما داده بود و حالا هم به خاطر مصلحتی از ما گرفت. این که بخواهند به خاطر از دست دادن نعمتی، خیلی مضطرب شوند، بر سر بزنند، یقه چاک کنند، نه اینطور نیستند، خیلی راحت از کنارش می‎گذرند و با آن کنار می‎آیند. 🔸️نه آن وقتی که نعمتی از دستشان برود یقه چاک می‎کنند که ‎ای وای چه کار کنیم خاک بر سرمان شد؟! و نه آن وقت که نعمتی نصیبشان می‎شود خودشان را می‎بازند و خیال می‎کنند عالم زیر و رو شده و ما چه کسی شده ایم که لایق چنین نعمتی بوده ایم. نه! آمد و رفت اینها، چندان فرقی نمی‎کند. 🔹️این تعبیر قرآنی است که هر سختی و مصیبتی به شما می‎رسد، اینها از پیش تعیین شده و حساب شده است؛ اتفاقی نیست، از دست خدا در نرفته است-العیاذبالله-، محاسبات دقیقی دارد و همه اش از روی حکمت جاری می‎شود. بعد از این خداوند می‎فرماید، این که به شما می‎گوییم، اینها از پیش نوشته شده و مشخص شده، خود گفتن این نکته هم حکمتی دارد و این برای تربیت شما است که بدانید این حوادثی که در عالم اتفاق می‎افتد از روی حساب و حکمت است و دقیقاً از قبل مشخص شده، تا وقتی نعمتی دستتان می‎آید خودتان را نبازید و وقتی نعمتی از دستتان می‎رود و مبتلا به مصیبتی می‎شوید به شیون و فغان نپردازید و بی تابی نکنید.( حديد، ۲۲-۲۳) هم آن امتحان است و هم این. هر دو روی حکمتی است و حساب شده است. 🔸️آماده باشید! هم برای نعمت‎های فوق العاده‎ای که خدا به شما می‎دهد یا مصیبتی که شما انتظارش را ندارید پیش بیاید، این‎ها نباید شما را مشوش و مضطرب کند که چرا اینچنین شد یا این‎که خودتان را ببازید. مومن نباید اینچنین باشد. کسانی که این خوی و منش را داشته باشند، این‎ها همان فقرایی هستند که باید دوستشان داشت و دوستی اینها همان دوستی خداست و خداوند بار دیگر در این حدیث قدسی تاکید می‎کند که: «یا احمد، محبتی محبة الفقراء» 📝اشاره شده در جلسه چهلم از سلسله جلسات محبت خدا، در تاریخ: ۱۳۹۳/۰۴/۲۴ (کلیپ۹۳محبت‎خدا) @atashbekhtyar