همه مردمان به چشمان یکدیگر نگاه می کنند و از دیگران در مورد خودشان اطلاعات جمع می کنند و از پشت پنجره نگاه دیگری به خود نگاه می کنند. برای همین است که نظرات دیگران بسیار مهم شده است. اگر کسی به تو بگوید احمق،، خشمگین می‌شوی، چرا...؟ زیرا تو فکر می کنی که دانا هستی...  چون که دیگران به تو گفته اند دانا هستی،،،. این نظر دیگران بود که تو به آن تکیه کرده بودی،،، حالا دیگری به تو می گوید "احمق..." او به آسانی می تواند تو را در هم بشکند و کاخ توهمات تو را ویران کند. تو پیوسته دنبال این هستی که ببینی دیگران در موردت چه فکر می کنند زیرا فقط در مورد خودت چیزهایی می دانی که دیگران در مورد تو فکر می کنند. هیچ چیزی در مورد خودت نمی دانی.!!! مردم فقط با نظرات دیگران زندگی می کنند، آنچه دیگران می گویند روح و حقیقت زندگی شان می شود و دیگران هر لحظه می توانند آن نظر را پس بگیرند. آیا تا بحال چیزی را در مورد خودت شناخته ای؟  آیا با خودت مستقیم و بی واسطه رو برو شده ای؟ بدون اینکه نظرات دیگران را وارد کنی؟ بدان اگر این کار را نکرده ای، تا بحال زندگی  نکرده ای. زندگی فقط با رویارو شدن با "حقیقت وجود خودت" آغاز می شود. مستقیم و بی واسطه. ولی ما به نظرات و نگاه دیگران بسیار علاقه مند و وابسته ایم زیرا خود حقیقی مان مطلقا "غایب" است. در درونمان هیچکس بیدار نیست.