🌺تأملی در نهج البلاغه :🌺 🍂حکمت ١۵٢: لِكُلِّ مُقْبِلٍ إِدْبَارٌ، وَ مَا أَدْبَرَ كَأَنْ لَمْ يَكُنْ‏. ⚡️ ترجمه : هر چيزى كه روى مى آورد روزى پشت خواهد كرد و چيزى كه پشت مى كند گويى هرگز نبوده است. 🔴 طبيعت زندگى اين جهان و تمام مواهب مادى آن فناپذيرى است، هرچند بعضى عمر بسيار كوتاهى دارند، بعضى كمى بيشتر. اموال و ثروت ها، جاه و مقام ها، جوانى و شادابى، عافيت و تندرستى و در يك كلمه همه امكانات مادى كه روزى به انسان رو مى كنند و او را شاد و خوشحال مى سازند امورى نيستند كه انسان به آنها دل ببندند، زيرا چيزى نمى گذرد كه همگى پشت مى كنند و از دست مى روند; پيرى و ناتوانى به جاى جوانى، فقر به جاى ثروت، زوال جاه و مقام به جاى مقامات و بيمارى به جاى عافيت و تندرستى مى نشيند و اگر اينها هم از انسان جدا نشوند و تا پايان عمر محدود انسان بمانند انسان از آنها جدا مى شود و چيزى جز قطعات كفن با خود همراه نمى برد. 🍁 و وقتى نعمت ها به انسان پشت مى كنند، آثارشان را با خود نيز مى برند، به گونه اى كه گاهى انسان تصور مى كند اينها هرگز وجود نداشته اند. 🍃پس به هیچ چیز این دنیا دل نبندیم! 🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 #نهج‌البلاغه #خادمان_امین