🔻حکمت نهج البلاغه شماره ۵۳ سخاوت واقعى: امام(علیه السلام) در این گفتار حکیمانه به نکته دقیق و آموزنده اى اشاره کرده، مى فرماید: «سخاوت آن است که ابتدایى (و بدون درخواست) باشد; اما آنچه در برابر تقاضا داده مى شود یا از روى حیاست و یا براى فرار از مذمّت»; (السَّخَاءُ مَا کَانَ ابْتِدَاءً، فَأَمَّا مَا کَانَ عَنْ مَسْأَلَة فَحَیَاءٌ وَتَذَمُّمٌ). سخاوت را این گونه تفسیر کرده اند: حالت و فضیلتى درونى است که انسان را به بذل مال به مستحقان و نیازمندان بدون عوض وا مى دارد. پی نوشت: (1). بقره، آیه 273. (2). کنز العمال، مطابق نقل میزان الحکمه، ماده سخاء. (3). بحارالانوار، ج 68، ص 355، ح 17. (4). کافى، ج 4، ص 39، ح 5 #حکمت۵۳ #نهج‌البلاغه https://eitaa.com/ravabetomomkhuzstan