چکیدۀ تاریخ واقعۀ کربلا
15 رجب سال 60 هجری، معاویه مُرد و پسرش یزید، جای او نشست. او توسط پیک خود به فرماندار مدینه دستور داد تا از چند تَن که یکی از آنها امام حسین(ع) بود برای یزید بیعت بگیرد.
28 رجب، امام حسین(ع) برای خودداری از پذیرش بیعت با یزید، مدینه را به مقصد مکه، ترک کرد.
خبر مرگ معاویه و پس از آن، خبر خودداری امام حسین(ع) از بیعت با یزید و رفتن آن حضرت به مکه، به گوش شیعیان کوفه رسید. آنها فرصت را مغتنم شمرده و در نامههایی از حضرت خواستند به کوفه آمده و رهبری شیعیان را به دست گیرد.
10 رمضان، نخستین سری از نامههای کوفیان در مکه به حضرت رسید.
15 رمضان، امام، مسلم را به بررسی اوضاع و درستی درخواستها، به سوی کوفه فرستاد.
5 شوال، مسلم به کوفه رسید و مأموریت خود را آغاز کرد.
12 ذیقعده، مسلم، گزارش خوبی اوضاع و راستی نامهها را برای امام فرستاد.
بر اساس فاصلۀ بیستروزه میان کوفه تا مکه (سفر مسلم)، در نخستین روزهای ذیحجه، نامه مسلم به امام رسید.
8 ذیحجه، امام، مکه را به مقصد کوفه ترک کرد.
9 ذیحجه، قیام مسلم، با پیمانشکنی کوفیان در هم شکست و مسلم به شهادت رسید.
خبر شهادت مسلم، در منزلگاههای نزدیک کوفه به امام رسید.
کمی جلوتر، سپاه حکومتی، به فرماندهی حُر، کاروان امام را از پیشروی بازداشت. در اینجا امام فرمود:
أَيُّهَا النَّاسُ إِنِّي لَمْ آتِكُمْ حَتَّى أَتَتْنِي كُتُبُكُمْ ... فَإِنْ كُنْتُمْ عَلَى ذَلِكَ فَقَدْ جِئْتُكُمْ ... وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلُوا وَ كُنْتُمْ لِمَقْدَمِي كَارِهِينَ انْصَرَفْتُ عَنْكُمْ إِلَى الْمَكَانِ الَّذِي جِئْتُ مِنْهُ إِلَيْكُمْ (الارشاد، ج2، ص79)
یعنی ما در پاسخ به خواست و دعوت شما آمدیم؛ اگر پذیرای ما نیستید؛ حرفی نیست؛ برمیگردیم.
اجازۀ برگشت نیز داده نشد. سرانجام به پیشنهاد حُرّ، هر دو گروه، راه سومی را پیش گرفتند تا او از کوفه کسب تکلیف کند.
2 محرم سال 61 هجری، در سرزمین نینوا بودند که پیک کوفه رسید. در نامه عبیدالله آمده بود: هر کجا این نامه به تو رسید حسین[ع] را نگه دار و بر او سخت بگیر تا تَن به بیعت دهد.
در نهایت، امام(ع) را مجبور کردند یکی از این دو گزینه را برگزیند: بیعت کند یا کشته شود.
10 محرم، امام حسین(ع) با گفتن این جمله: ألا وَ إنَّ الدَّعِيَّ ابنَ الدَّعِيِّ قَد رَكَزَ بَينَ اثنَتَينِ: بَينَ السَّلَّةِ وَ الذِّلَّةِ، وَ هَيهاتَ مِنَّا الذِّلَّةُ (ملهوف، ص97 و نیز تحف العقول، ص241) به روشنی نشان داد که هیچگاه تَن به ذلت نخواهد داد؛ برای همین به ناچار گزینۀ دوم را برگزید.
ر.ک به دانشنامه امام حسين(ع) بر پايه قرآن، حديث و تاريخ، ج3، ص363 تا ج6، ص110.
سلام الله علی الحسین و اصحاب الحسین
🇮🇷روابط عمومی پلیس جاسک 🇮🇷
🆔️
@ravabetomumi_jask🌹