⭕️ پاسخ به شبهه های پرتکرار از سوی مرحوم علامه مصباح یزدی(1) ♦️اگر خداي متعال انبياء را از ارتكاب گناهان، مصون و معصوم داشته و لازمه آن، ضمانت انجام دادن وظايف هم هست در اين صورت، امتياز اختياري براي ايشان ثابت نمي شود و استحقاق پاداشي براي انجام وظايف و اجتناب از گناهان نخواهند داشت. زيرا اگر خداي متعال هر شخص ديگري را هم معصوم قرار مي‌داد مانند ايشان مي‌بود. ✍ پاسخ: معصوم بودن به معناي مجبور بودن بر انجام وظايف و ترك گناهان نيست، خدا را عاصم وحافظ دانستن براي معصومين نيز به معناي نفي استناد كارهاي اختياري به خود ايشان نمي باشد، زيرا هر چند همه پديده‌ها در نهايت، مستند به اراده تكويني الهي است چنانكه توضيح خاصي از سوي خداي متعال، وجود داشته باشد استناد كار به او وجه مضاعفي خواهد داشت ولي اراده الهي در طول اراده انسان است نه در عرض آن و نه بعنوان جانشيني براي اراده وي. اما عنايت خاص الهي نسبت به معصومين مانند ديگر اسباب و شرايط و امكانات ويژه اي كه براي افراد خاصي فراهم مي‌شود مسئوليت ايشان را سنگين تر مي‌كند و همچنانكه پاداش كارشان افزايش مي‌يابد كيفر را نيز افزايش مي‌دهد و بدين ترتيب، تعادل بين پاداش و كيفر، برقرار مي‌گردد هر چند شخص معصوم با حسن اختيار خودش استحقاق كيفري پيدا نخواهد كرد نظير اين تعادل را در مورد همه كساني كه از نعمت ويژه اي برخوردار هستند مي‌توان ملاحظه كرد چنانكه علما و وابستگان به خاندان پيامبر اكرم داراي مسوليت حساستر و سنگين تري هستند و همانگونه كه پاداش اعمال نيكشان بيشتر است كيفر گناهانشان (به فرض ارتكاب) افزونتر مي‌باشد. و به همين جهت است كه هر كس مقام معنوي بالاتري داشته باشد خطر سقوطش بيشتر و بيم و هراسش از لغزش، زيادتر است. #روانبخش http://eitaa.com/joinchat/2315059211Cdc06065a5f