🔆عفو و بخشش را از امثال کاشف الغطا یادبگیریم 🔆«شیخ جعفر کبیر الغطا، یکی از علمای بزرگ شیعه است. خدمت شیخ وجوهاتی آورده بودند. شیخ پول را به مدرسه فرستاد [تا] میان طلبه‌ها تقسیم کنند. هنگام نماز بود، سرگرم نماز جماعت شد. نماز اول فارغ شد. [در] بین دو نماز، سید غیور و فقیری آمد. صاف ایستاد جلو جانماز شیخ[و] گفت: سهم مرا بده. فرمود: دیر آمدی، پیش از نماز هرچه بود، دادیم. سید غیور هیچ ملاحظه شیخ را نکرد؛ آب دهان را جمع کرد و به صورت شیخ انداخت. میان عرب، آب دهان انداختن در صورت کسی، از کشتن هم بدتر بود.شیخ دست به سر و صورتش کشید و گفت: می‌خواهم پیش فاطمه زهرا (ع) روسفید باشم. ایستاد و گفت: مؤمنین! هر کسی ریش شیخ را دوست دارد، پولی به دامان شیخ بیندازد. خود شیخ دامنش را گرفت و مؤمنین و مقلدین شیخ هم دیدند شیخ دارد برایطلبه پول جمع می‌کند. [پس آنها هم پول] ریختند به دامنش. وقتی فارغ شد، با کمال ادب پول‌ها را داد و دست سید را بوسید و فرمود: مرا حلال و عفو فرما». [۱] ---------- [۱]: علی میرخلف زاده، زبدة القصص، قم، مهدی یار، ۱۳۷۸، ص ۴۸. http://eitaa.com/joinchat/2315059211Cdc06065a5f