#وصیتنامه #شهید_سید_علی_دوامی بسم الله الرحمن الرحیم درود و  سلام برامام حسین که چگونه زیستن و چگونه مردن را به ما آموخت بارالها من نمی خواهم که دربستر بمیرم  میروم تاهمچو مردان خدا دردل سنگر بمیرم و میدانم که به شهادت می رسم ، میخواهم اگر لیاقتش را داشتم ، بدنم مانند فاطمه زهرا(س) مفقودالجسد بشود. شهادت دریست گران بها که پیامبران وارث آن و خدا خونبهای آن است اکنون که در سیاهی شب ، تنها با خدای خود هستم ، این وصیت را روی کاغذ می آورم ، شاید با این وصیت عده ای را به حقانیت در این راه ، آگاهی دهم . انسان تنها درمقابل مرگ تسلیم است و هیچ کاری ازاو برنمی آید ، پس چه بهتر که این مرگ در راه عشق خود باشد. و شهید چه زیباست این نام ، و چه گوشنواز ، یعنی کسی که شهادت می دهد با خویش ،به درستی راهی که رفته است. و مادرجان ، خوشحال باش از اینکه فرزندت را در راه اسلام از دست داده ای چون دیگر آن دنیا ، فاطمه زهرا (س) از تو گله ای ندارد. دروادی عشق عاقلان مجنونند        درمسلخ عشق عاشقان درخونند چون وصف کنم که عاشقان چونند              ازدایره عقل همه بیرونند (فدائی امام، سیدعلی دوامی) ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌http://eitaa.com/raviannoorshohada