📕✏سه نیمه سیب🍎 ⚘🌱جان میگیری.رمق پیدا میکنی و خیز برمی داری طرف قاب عکس.قاب انگار خودش می پرد روی دوشت.یک دور کامل میچرخی.قاب عکس را بالا میگیری و می گویی:"حالا هرکس هرقدر دوست داره،برای قاسم و علی اکبر گریه کنه."😭 و توحالا بایداز روی شیشه،گلوی مجتبی،وپیشانی و لب های مصطفی را ببوسی. دیگر در هیاهوو شلوغی خانه،هرکس رجزی نمی خواندو تحلیلی نمی کند.اما همگام با سمفونیِ باوقارِ پیر اذان گوی اردبیلی،داستان ظهر دوشنبه میرسد به جایی که تو انتظارش راداشتی.زمزمه ها حالا دیگربه قربان شدن دو اسماعیل،وتو باید حساب کار را بکنی.😭 جیغ مریم ویرانگر است؛طوری که نگران بابایش میشوی.نگاه میکنی؛نمی تواند بنشیند،و نه انگار توان ایستادن دارد؛معلق است بین زمین و آسمان.به ظاهر حال یک ماهی را داردکه از آب به خاک افتاده باشد.اما درست در همین لحظه های شکننده ای که تو قرار است صدای شکستن و افتادن مرد بلندقامت دنیادیده و جنگ رفته ی خودت را نظاره کنی،او با دستی دراز و لبی لرزان،مُهرِ نماز طلب می کند و به سجده می افتد.صحنه،چنان مردت را در نظرت باشکوه می نمایدکه یخ غصه هایت آب می شود.... &ادامه دارد... راوی:مادر مصطفی و مجتبی و مرتضی بختی -فدا❤ ❄🦋❄🦋❄🦋❄🦋❄🦋❄🦋❄🦋 http://eitaa.com/raviannoorshohada