رایِحه
اونجا که کیف سیدی هات رو میذاشتی جلوت و یکی یکی ورق میزدی و دودل بودی که واسه بار دویستم شرک1 ببینی یا واسه بار چهارصدم باب اسفنجیو؛ اونجا خود خود زندگی بود.🙃💔