💢چرا تماشا کردن و صبر کردن شکنجه است؟
⚽️ در فوتبال هنگام زدن ضربه پنالتی، دروازهبان به اندازه کافی زمان ندارد تا مسیر توپ را تشخیص دهد؛ او باید قبل از ضربه تصمیم بگیرد.
🥅 آنها معمولاً به یکی از دو سمت چپ یا راست جهش میکنند، گرچه تقریباً یک سوم ضربهها به وسط دروازه زده میشوند اما کم پیش میآید که دروازهبانها در وسط دروازه بایستند.
⁉️چرا آنها گرفتن پنالتیها را با این حرکت به خطر میاندازد؟
📞جواب ساده است؛ ظاهرسازی.
رفتن به سمت اشتباه، تحسینبرانگیزتر و کمتر شرمآور به نظر میرسد تا اینکه در یک نقطه بایستی و تماشا کنی؛ این پدیده، خطای عمل است: فعال بهنظر بیا حتی اگر به چیزی نرسی.
⬅️ وقتی موقعیت جدید، نامشخص است، خطای عمل برجستهتر میشود؛ بسیاری از سرمایهگذاران در شروع بلافاصله پس از شنیدن خبری، دست به انجام معامله میزنند.
❌ آنها ناتوانیشان برای قضاوت در خصوص بازار را با حرکات بیشفعالانه جبران میکنند.
چارلی مانگر رویکرد خود را برای سرمایهگذاری اینگونه خلاصه میکند:
ما چه چیزی داریم؟ انضباطی برای جلوگیری از آن که وقتی نمیتوانیم بیکار بایستیم، مرتکب هر کار اشتباهی نشویم.
🤔 چنین تصمیمهایی به تمایل انسان بستگی دارد که میخواهد در شرایط عدم قطعیت، هر کاری بکند جز نشستن و صبر کردن؛
جامعه در مقیاس بزرگ تصمیمات عجولانه را به استراتژیهای منطقی که میگوید صبر کنیم تا ببینیم چه میشود، ترجیح میدهد.
😬 پس وقتی شرایط نامشخص است، 👈عقب بایستید و تمام گزینههای خود را ارزیابی کنید، هر چند که ممکن است این کار با تحسین مواجه نشود.
👈 نه ترس و نه رفتار عجولانه✅
❤️
#راز_زبان_بدن
🆑
@raz_zabanbadan 🌹🍃