🔸ای انسان آی آفریده راست قامت،ای پدیده نگاهداری شده در تاریکی های رحمهای مادران،و قرار داده شده در پرده های تو در تو 🔰آغاز آفرینش تو از گل و لای بود،و سپس در جایگاه آرامی نهاده شدی،تا زمانی مشخص و سرآمدی تعیین شده. 🔹و آنگاه که در شکم مادرت حرکت می کردی نه دعوتی را می توانستی پاسخ دهی و نه صدایی را می شنیدی 🔹سپس تو را از قرارگاهت بیرون کردند و به خانه ای آوردند که آن را ندیده بودی و راه های سودش را نمی دانستی 🔰پس چه کسی تو را در مکیدن شیر از پستان مادر هدایت کرد و به هنگام نیاز جایگاه های طلب کردن و خواستن را به تو شناساند 🔸هرگز آن کس که در تعریف پدیده ای با شکل و اندازه و ابزار مشخص درمانده باشد بدون تردید از وصف پروردگارش ناتوان تر و از شناخت خدا با حد و مرز پدیده ها دورتر است. 📗خطبه ۱۶۳ نهج‌البلاغه