پیرامون دو باور غلط و رایج 1⃣ #دروغ بزرگی به اسم: «اگه ما توی توییتر و اینستا و ... نباشیم، پس کی جبهه‌ی انقلاب رو در آنجا پر کنه؟» این تصورات بابت این هست که افراد، فضای سایبر را شبیه به فضای فیزیکی و سرزمینی تصور می‌کنند که کاملا غلط هست. اگر اثرگذاری بر یک ملت، نیازمند این هست که حتماً در فضای سایبر آنها حضور داشته باشیم: الف) چرا آمریکا برای اثرگذاری بر مردم ایران، هیچوقت وارد فضای سایبر ما نشده؟! مگر مهم‌تر از اشغال فکر، شناخت و عقیده‌ی ایرانی‌ها برای آمریکا، در جهان وجود داره؟؟ ب) چرا این همه سال، بودجه‌های سازمانی و فرهنگی که برای «لشکر سایبری» و «طوفان هشتگی» و ... هزینه شد، ذره‌ای در بزنگاه‌هایی مثل شبهه‌ی مهسا امینی و فروکش اغتشاشات اخیر مؤثر واقع نشد؟! نکته آنچه بیان شد، نسبت به حضور تمام مردم در توییتر و اینستا و ... است، نه برخی دستگاه‌ها و نهادها که هویت حقوقی دارند. 2⃣ #دروغ بزرگی به اسم: «ایجاد فضای سایبر ملی، مانع رونق اقتصادی است» اگر گزاره‌ی فوق را بپذیریم، آن‌وقت با: الف) چین به‌عنوان دومین اقتصاد جهان و بزرگترین رقیب اقتصادی آمریکا که در عین حال هیچ سرویس سایبری خارجی در کشورش کار نمی‌کند؛ ب) روسیه که یک ابر اقتصاد مترقی و رئیس BRICS است و همزمان، بومی‌ترین فضای سایبر ملی در جهان را ایجاد کرده؛ چه می‌کنید؟؟ چگونه با بیشترین حد کنترل بر فضای سایبرشان، در عین حال جایگاه اقتصادی جهانی دارند و ضمناً در حال پیشرفت و بهبود هم هستند؟! #جنگ_شناختی یعنی دشمن کاری کند تا ما بر اساس باورهای غلط، تصمیماتی بگیریم که او می خواهد ... ✍️ مهندس شکوهیان‌راد همین حالا بیا ب رزمندگان جنگ نرم @razmandejangenarm3