تشکل طلبگی ربیون
🔰 تقریر و تحلیلی از دیدار رهبر انقلاب اسلامی به مناسبت قیام مردم قم در ۱۹ دی ۵۶ 📍تحلیل 1⃣ پس از دقت در محورهای طرح شده در این دیدار، نکاتی را در رابطه با بخش‌های مختلف آن می‌توان بیان نمود: ❇️ اول: دیدار ۱۹ دی رهبری با مردم قم، از جهاتی واجد مختصاتی است که با فحص کامل از دیدارهای گذشته ایشان قابل دریافت است؛ اما اجمالا رهبر انقلاب در این دیدار که از جمله دیدارهای «مردمی» ایشان به شمار می‌رود، از سویی به مضمون حادثه ۱۹ دی ۵۶ و درس‌ها و دلالت‌های آن برای امروز می‌پردازند و از سویی به حسب ضرورت نکاتی را با توجه به مسائل روز بیان می‌کنند. در این دیدار سالیانه، قیام ۱۹ دی از جنبه‌های مختلفی به بحث گذاشته شده است که از جمله می‌توان به جنبه‌ی جنبه‌ی مردمی(۱)، جنبه‌ی دینی و جنبه‌ی ضدآمریکایی آن(۲) اشاره کرد. دیدار امسال از جمله دیدارهایی است که ملهم از جنبه‌ی ضد آمریکایی قضیه ۱۹ دی، با تفصیل بیشتری، به «نسبت استکبارِ خصوصا آمریکایی با ایران» و «مناسبات مواجهه ملت ایران و جمهوری اسلامی در برابر آنان» می‌پردازد و حتی بیش‌تر از دیدار ۱۳ آبان، کلیدواژه «آمریکا» به عنوان یک دال اصلی در آن تکرار شده است. در مطالب پایانی که نظارت به مسائل روز دارد نیز این وجه باز پررنگ است. ❇️ دوم: پس از نکته‌ی اول که در آن نگاهی کلی در رابطه با این دیدار بیان کردیم، ضروری است به درس‌ها و عبرت‌های سه‌گانه‌ای که رهبری از قضیه ۱۹ دی‌ برداشت کردند، بپردازیم. 🔸 درس اول: رژیم پهلوی و ایران سال ۵۶، «ایران مطلوب آمریکا» نکته‌ی اول این که ایشان بحث خود را از «خواسته، پسند و آرزو» آمریکا برای «ایران» آغاز می‌کنند و برای این منظور، به جملات کارتر در ۱۰ دی ۵۶ و پیش از قضیه ۱۹ دی، در تمجید مبالغه آمیز شاه و «جزیره ثبات» خواندن ایران استناد می‌کنند و سپس با شمردن شاخص‌های ایران در سال ۵۶، ایران مطلوب برای آمریکا را در ابعاد مختلفِ «سیاست خارجی، سیاست داخلی، اقتصاد و فرهنگ» تصویر می‌کنند. اصلِ پرداخت به این موضوع، به نظر شایسته توجه است: این‌که ملت ایران و نیز سایر ملت‌های منطقه، با دو آینده واقعی مواجهند: آینده‌ای که «خواسته، پسند و آرزوی» آمریکاست و آینده‌ای که خود ترسیم کنند و در راستای تحقق آن تلاش کرده و مقاومت پیشه کنند. شکستن پرده توهمی اقتدار آمریکا، با افشا کردن این تصویر آغاز می‌شود؛ چرا که او تلاش می‌کند آینده پیش روی کشوری مثل ایران را در دوگانه «یا پیوستن به نظم آمریکایی و دستیابی به توسعه‌یافتگی و رفاه والا ناامنی، فشار اقتصادی و عقب‌ماندگی» معنا کند، در حالی که با تصویر شاخص‌های ایرانِ «مطلوب آمریکا»، واضح می‌شود که مردم ایران یا در جهتِ پیشرفت اسلامی ایرانی حرکت می‌کنند و در این مسیر در مقابل استکبار و در رأس آن آمریکا مقاومت می‌ورزند و یا گرفتار تصویر آمریکایی می‌شوند که عبارت است از: «اطاعت محض از آمریکا و تأمین منافع آمریکا و رژیم صهیونی» در سیاست خارجه، «دیکتاتوری شدید» در سیاست داخلی، «شکاف طبقاتی هولناک، عدم صرف درآمدهای کشور در جهت آبادانی کشور و مردم و رفتن آن در جیب یک طبقه خاص» در اقتصاد، «عقب‌ماندگی» در علم و فناوری، «فساد و ابتذال، دوری روزافزون از ارزشهای اخلاقی، دینی، مذهبی و نیز ترویج فرهنگ غربی و بی‌حیایی روزافزون » در فرهنگ. غیر از این دو، مسیر دیگری پیش روی ملت‌های این منطقه و خصوصا ایران نیست. نکته‌ی دوم این که مختصات رژیم پهلوی، مطلوب، آرزو و خواسته آمریکا برای ایران هست. این امر را اگر در کنار خطّ تبلیغی تطهیر رژیم پهلوی بگذاریم، اهمیت پرداخت رهبری به مسئله رژیم پهلوی را در دیدارهای مختلف روشن می‌کند. به عبارت دیگر، ما نباید با رژیم پهلوی بمثابه یک «گذشته» که با انقلاب از آن عبور کرده‌ایم مواجه شویم؛ بلکه مختصاتِ آن وضعیت بمثابه یک «آینده» پیش روی ما هست که اگر مراقبت از نظامِ انقلابی خود نکنیم گرفتار ارتجاع خواهیم شد. 💠 تشکل طلبگی ربیون 🌐@rebbiion
229 مشاهده