به سبک ظریف؛ بازی تکراری با کلمات و فرار از مسئولیت به قلم رضا رضوی؛ خبرنگار ▪️بیانیه اخیر محمدجواد ظریف نمونه‌ای آشکار از تلاش یک سیاستمدار برای شانه خالی کردن از مسئولیت و توجیه ناکامی‌ها به‌جای پذیرش صادقانه اشتباهات است. ظریف که زمانی به عنوان یکی از برجسته‌ترین چهره‌های سیاست خارجی ایران شناخته می‌شد، اکنون در حال تلاش است تا با بازی با کلمات و جابه‌جا کردن مفاهیم، خود را از زیر بار انتقادات رها کند. اما حقیقت این است که هیچ‌کدام از این توجیه‌ها نمی‌تواند مسئولیت او را در قبال نتایج سیاست‌هایش از دوش او بردارد و از حجم مسئولیت شکست او در انتخاب وزرای دولت چهاردهم کم کند. ▪️ظریف در این بیانیه به‌نوعی از افتخار به مشارکت در فرایند مشورتی دولت چهاردهم سخن می‌گوید، اما در عین حال از ناکامی‌های خود در تحقق وعده‌ها و نمایندگی گروه‌های مختلف مردم شرمنده است. این دوگانگی در بیانیه، به‌وضوح نشان‌دهنده تناقضی عمیق در رویکرد ظریف به مسئولیت‌های خود است. اگر او به‌واقع به آنچه که در دوران وزارت و پس از آن انجام داده افتخار می‌کند، پس چرا باید از نتیجه کار خود ناراضی باشد؟ و اگر ناکامی‌ها آن‌چنان عمیق بوده که خود نیز به آن اذعان دارد، چرا باید با این‌همه زبان‌بازی از مشارکت در این فرایند سخن بگوید؟ ▪️ظریف در بخشی از بیانیه به هجمه‌های بی‌سابقه‌ای اشاره می‌کند که در طول دوازده سال گذشته با آن‌ها مواجه بوده است. اما آیا این هجمه‌ها بهانه‌ای برای ناتوانی در پیشبرد سیاست‌های مؤثر است؟ او که به‌ظاهر از صبر و مقاومت خود در برابر این هجمه‌ها سخن می‌گوید، در واقع تلاش می‌کند تا مسئولیت شکست‌ها و ناکامی‌های خود را به عوامل خارجی و فشارهای بیرونی نسبت دهد. این استدلال، اگرچه شاید در نگاه نخست قابل پذیرش به‌نظر برسد، اما در نهایت نمی‌تواند از نقش او در تصمیم‌گیری‌های کلان سیاست خارجی و داخلی ایران کم کند. ▪️بخش پایانی بیانیه، که در آن ظریف به حساسیت خود نسبت به نگرانی‌های مردم و تلاش برای پیگیری امور در دالان‌های سیاست داخلی اشاره می‌کند، چیزی جز یک نمایش تکراری از همدردی‌های بی‌محتوا نیست. واقعیت این است که سیاستمداری که نتواند از ظرفیت‌های موجود برای حل مشکلات مردم استفاده کند، هرچند هم که به حساسیت‌های آنان اشاره کند، در نهایت در جلب اعتماد عمومی ناکام خواهد ماند. ▪️این بیانیه چیزی جز تلاش دیگری برای پوشاندن شکست‌ها و ناتوانی‌ها نیست. ظریف با انتقال خود به دانشگاه و خروج از دایره اجرایی، در واقع به‌دنبال راه فراری از مسئولیت‌های سنگین و انتقادات بی‌پایانی است که به‌حق علیه او وارد شده است. او در این بیانیه سعی دارد با نشان دادن تصویری از خود به‌عنوان یک سیاستمدار مسئول و حساس به مشکلات مردم، از زیر بار مسئولیت‌ها شانه خالی کند، اما این تلاش چیزی جز پوششی برای عدم توانایی او در پاسخ‌گویی به مطالبات مردم و اجرای سیاست‌های موفقیت‌آمیز نیست. ▪️شوربختانه این بیانیه نمادی از شانه خالی کردن از مسئولیت و تلاش برای فرار از انتقادات است. مردم ایران به سیاستمدارانی نیاز دارند که به‌جای بازی با کلمات و تلاش برای توجیه ناکامی‌ها، بتوانند با صداقت و شفافیت به اشتباهات خود اعتراف کرده و مسئولیت اقدامات خود را بپذیرند. چیزی که در بیانیه ظریف به‌وضوح غایب است. #تحلیل_کوتاه #یادداشت_روز 🔆 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 @reporterwithoutborder