از اول تا آخر طرح توانمندسازی زنان سرپرست خانواده
به گزارش رضا رضوی خبرنگار حوزه زنان، خانواده و جوانان گروه اجتماعی خبرگزاری آنا؛ تا مدتها پیشازاین و تا پیش از برنامه چهارم توسعه کل کشور، زنان سرپرست خانوار در حاشیه برنامهریزیهای کشور حضور داشتند . در رسیدگی به این زنان نوعی نگاه حمایتی در خدمات سازمانهای خدمترسانی همچون بهزیستی و کمیته امداد امام خمینی (ره) وجود داشت. اما از برنامه چهارم توسعه به بعد، بنا شد رویکرد متفاوتی نسبت به این قشر جمعیتی در پیشگرفته شود.
اما از جایی به بعد رسیدگیهای حمایتی جوابگو نبود. در سال 1355 درمجموع 486 هزار زن سرپرست خانوار در کشور وجود داشته است. در سال 1385 اين رقم به یکمیلیون و دويست هزار و در سال 1390 به 2 ميليون و پانصد هزار نفر رسيد. 70 درصد معادل یکمیلیون و هشتصد هزار نفر از 2ميليون و پانصد هزار زن سرپرست خانوار در کشور براثر فوت همسر بيسرپرست شدهاند. 350 هزار زن به علت ازکارافتادگی و زنداني شدن و يا ترک خانواده همسر، 250 هزار زن براثر طلاق و 135 هزار زن نيز در اثر عبور از سن ازدواج(تجرد قطعي) فاقد سرپرست هستند.
از یکسو سرعت رشد جمعیت زنان سرپرست خانوار به دلایل مختلف جمعیت افزایش یافت. از دیگر سو سرعت رشد جمعیت زنان سرپرست خانوار متناسب با ارائه خدمات گوناگون حمایتی، آموزشی، مددکاری، بهداشتی و ... به این زنان نبوده است.
رویکرد متفاوت :توانمندسازی زنان سرپرست خانوار
معیشت و تأمین زندگی اساسیترین بخش مسئله زنان سرپرست خانوار است که در نبود زیر¬ساختهای تأمین اجتماعی زمینهساز بسیاری از آسیبهای اجتماعی برای این قشر را فراهم میآورد. در برنامه پنجم توسعه و در قالب ماده 230 این برنامه،توجه به ابعاد معیشتی و اشتغال زنان سرپرست خانوار بیش از گذشته موردتوجه قرار گرفت. در تاریخ 30 دی ماه 1389 ماده 230 قانون برنامه پنجم توسعه برای اجرا به دولت ابلاغ گردید. د راین مصوبه آمده بود : دولت با همکاری سازمانها و دستگاههای ذیربط ازجمله مرکز امور زنان و خانواده باهدف تقویت نهاد خانواده و جایگاه زنان در عرصههای اجتماعی و استیفا حقوق شرعی و قانونی بانوان در همه زمینهها با تدوین و تصویب « برنامه جامع توسعه امور زنان و خانواده» مشتمل بر محورهای تحکیم بنیان خانواده، بازنگری قوانین و مقررات مربوطه، پیشگیری از آسیبهای اجتماعی، توسعه و ساماندهی امور اقتصادی ـ معیشتی با اولویت ساماندهی مشاغل خانگی برای زنان سرپرست خانوار و زنان بد سرپرست، تأمین اجتماعی، اوقات فراغت، پژوهش، گسترش فرهنگ عفاف و حجاب، ارتقاء سلامت، توسعه تواناییهای سازمانهای مردمنهاد، ارتقاء توانمندیهای زنان مدیر و نخبه، توسعه تعاملات بینالمللی، تعمـیق باورهای دینی و اصـلاح ساخـتار اداری تشکـیلاتی زنان و خانـواده اقدام قانونی نماید. ».
سناریوی همیشگی : قوانین خوبی که مجری ندارند
ماده 230 قانون پنجم توسعه میتوانست تحرکی در ایجاد روند بهبود شرایط زنان سرپرست خانوار ایجاد کند. اما آفت همیشگی یعنی عدم اجرای صحیح، سریع، بهموقع و جامع مثل بسیاری از دیگر قوانین گریبان این مادهقانونی را هم گرفت بهنحویکه در 25 بهمن 1394 یعنی 1852 روز بعد از ابلاغ این قانون به رئیسجمهور برای اجرا، لاله افتخاری نماینده مردم تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس در دوره نهم مجلس شورای اسلامی ضمن انتقاد از عدم اجرای این ماده مهم قانونی گفت: « معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری دولت یازدهم تاکنون اقدامی جهت اجرایی شدن این ماده مهم و حیاتی برای زنان انجام نداده درحالیکه فراکسیون زنان مجلس در این زمینه مطالبات بسیاری داشته است.»
قانون جامعتر در برنامه ششم توسعه
در برنامه ششم توسعه نگاه جدیتری به موضوع زنان سرپرست خانوار شد بند ت ماده ۸۰ این قانون بهطور ویژه توانمندسازی آنها را هدف خود قرارداد. در این بند قانونی آمده است : « تهیه و اجرای کامل طرح جامع توانمندسازی زنان سرپرست خانوار طبق قوانین و مصوبات شورای اجتماعی تا پایان اجرای قانون برنامه توسط ریاست جمهوری (معاونت امور زنان) با همکاری وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و سایر نهادهای ذیربط و تائید برنامه مذکور در هیات وزیران و تصویب در مجلس شورای اسلامی و نظارت بر اجرایی شدن آن » این قانون 28 اسفند 1398 برای اجرا به دولت یازدهم ابلاغ شد.
کانال تحلیل خبرنگار بدون مرز
آثار رضا رضوی
روزنامه نگار و نویسنده
پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت
👇👇
https://eitaa.com/joinchat/1497236199C12b3d76fe7