🌸🍃🌸🌸 پسرى پيوسته پدرش را نصيحت مى كرد كه براى آخرت خود چيزى پيش فرستد، پدر هم گاهى به پسر سفارش مى كرد پس از مرگ براى من بخشش و انفاق كن و فلان كار خير را انجام بده. پدر يك شب كه مى خواست به منزل يكى از همسايگان برود به پسر گفت: اين چراغ را بگير و از جلو من حركت كن، تا من نلغزم و به چاله نيفتم، پسر چراغ را برداشت، امّا به جاى جلو، از پشت سر پدر آن را مى برد! پدر گفت: چرا چراغ را پشت سر من بردى؟ مگر تا به حال ديده اى كسى چراغ را پشت سر بگيرد؟! و مگر چراغ براى اين نيست كه انسان راه خود را پيدا كند؟! پسر گفت: پدرجان! اين كار را از تو ياد گرفته ام! تو براى آخرت خود چيزى پيش نفرستاده اى و مى گوئى پس از مرگ برايت انفاق كنم و چراغ عقب سر برايت بفرستم من از دستور تو پيروى كرده ام! پدر از نصيحت پسر تكانى خورد و بيدار شد و مشغول پرداخت حقوق خدا و مردم گرديد. آيا براى كسانى كه اهل تفكّر هستند، اين مثال كفايت نمى كند؟ اميرالمؤمنين (علیه السلام) مى فرمايد: (وسيله عبرت گرفتن چقدر زياد است ولى عبرت گيرنده كم است!)