روایت یک نیروی امنیتی از قیام مسلحانه‌ی سازمان مزاحمین ضدخلق، در ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ ✅اکبر طاهری یکی از نیروهای امنیتی دهه‌ی ۶۰، درباره‌ی اتفاقات آن روزها می‌گوید: «سازمان، با یک اعلام عمومی و البته مخفیانه، کلیه نیروهای خود را از تهران و شهرهای نزدیک مثل کرج، استان مازندران، شهرری و نقاط دیگر بسیج کرده و تظاهرات بزرگی در تهران به راه افتاد. محل اصلی تظاهرات، میدان فلسطین از ابتدا تا انتهای خیابان طالقانی بود. در تمامی این مسیر و کوچه‌های فرعی، نیروهای حفاظتی سازمان وجود داشت و زمانی که نیروهای حزب‌اللهی، سپاه یا کمیته می‌خواستند به این تظاهرات حمله کنند، آنها بودند که درگیر می‌شدند و بیشتر اینها مسلح بودند. این درگیری‌ها سبب شد که در نقاط مختلف تهران، چیزی حدود ۵۰ نفر کشته و ۲۰۰ نفر مجروح و بیش از ۱۰۰۰ نفر دستگیر شوند. دستگیری‌های عمده‌ای در تهران و شهرستان‌ها انجام شد و شدت عمل نیروهای اطلاعاتی، مردمی، کمیته و مراکز مختلف سبب شد که عرصه بر سازمان تنگ شود، و تقریباً ضرباتی که در پایان سال یعنی ۱۹ بهمن ۶۰، و همین طور اردیبهشت ۶۱ به سازمان وارد شد، بخشی از مرکزیت سازمان از بین رفت.» ✍پی‌نوشت: پس از ۲۸ ماه مماشات و میدان دادن و رأفت نظام‌اسلامی با این سازمان جهنمی، و خرابکاری و مظلوم‌نمایی آنها در این مدت، و حتی با اوج رأفت حضرت امام‌خمینی خطاب به این مزدوران که اگر اسلحه‌هایتان را تحویل دهید، من خودم به دیدار شما می‌آیم و لازم نیست حتی شما بیائید، اما نهایتاً آنها در این روز، در حین بررسی عدم کفایت سیاسی بنی‌صدر در مجلس، وارد فاز نظامی شده و در مقابله‌ی با نظام نوپای اسلامی و مردم قرار گرفتند و با هر وسیله‌ای، حتی تیغ‌موکت‌بری و اسید به جان مردم افتادند و قریب به ۲۵ نفر را در ۳۰ خرداد به شهادت رساندند، و تا سال‌های بعد، از مجموع بیش از ۱۷۰۰۰ شهید ترور، به تنهایی ۱۲۰۰۰ ترور علیه مسئولان و مردم عادی انجام دادند. و پس از عزیمت سران سازمان به فرانسه، در ۱۷ خرداد ۱۳۶۵، با پرواز مسعود رجوی به عراق، و پس از سال‌ها همکاری پنهان و آشکار این سازمان با رژیم عراق و حزب بعث(حتی پیش از انقلاب)، رسماً در جبهه‌ی نظام مقابل انقلاب‌اسلامی قرار گرفتند و خائنانه علیه کشورمان وارد جنگ و جاسوسی نظامی و امنیتی شدند... ✍روایتگر