کمک به فقیر یا مبارزه با فقر! آیت الله جوادی آملی: 🔹ما خیال می کنيم به گِدا کمک کردن، عالي‌ترين فضيلت است؛ البته فضيلت هست؛ اما کمک کردنِ به گِدا و فقير، يک امر عاطفي است. شما در مشرق عالَم و مغرب عالَم، از واشنگتن تا تاشکند که سخن از اسلام در آن منطقه نيست، هيچ کشوري سراغ داريد که حمايت از فقرا در آن نباشد؟! هيچ نيست! 🔹خصيصه اسلام اين نيست که به فقير کمک کنيم، خصيصه اسلام اين است که فقر را از بين ببريم. مبارزه با فقر، مي‌شود اساس اسلام. 🔹بيان نوراني حضرت امير را ببينيد، فرمود کمک کردنِ به فقير از هر کافري هم ساخته است؛ اما من اگر فقر را ببينم، گردن فقر را مي‌زنم: «لَو تَمَثَّلَ لِيَ الفَقرُ رَجُلاً لَقَتَلتُهُ»؛اين فکر علي عليه السلام است! من نمي‌گذارم که کسي بيکار باشد، بي‌اشتغال باشد، ربا رايج باشد، توليد نباشد، من نمي‌گذارم! 🔹شما روي کره زمين، جايي را پيدا کنيد که براي فقرا بودجه‌اي نداشته باشند! چه کشور چين و ژاپن و امثال آن که از خدا و قيامت خبري نيست، چه کشورهاي اسلامي! صدقه دادن، يک امر عاطفي است، نه امر عقلي؛ آن‌که عقلي است فقرزدايي است، ايجاد اشتغال است، ايجاد توليد است، جلوي بانک‌ها را گرفتن است. روایت ها و حکایت ها https://eitaa.com/revayathavahekayatha