#داستان_تاریخ حضرت زینب علیها سلام ۱-«زينب» در لغت به معناى درخت نيكو منظر آمده و ممكن است مخفف «زين و أب» يعنى زينت پدر باشد. براساس متون تاريخى و روايات، اميرالمؤمنين دو يا سه دختر به نام «زينب» داشته كه بانوى شجاع كربلا «زينب كبرى» بوده است و چنان كه شيخ مفيد و برخى ديگر گفته اند «زينب صغرى» همان خواهر مادرى زينب يعنى «امّ كلثوم» بوده است. يكى از القاب حضرت زينب كه در روايات هم آمده است «عقيله» يا «عقيله بنى هاشم»است. «زينب همان زنى است كه ابن عباس خطبه فدك فاطمه عليها السلام را از او روايت كرده است و در آغاز خطبه گويد: اين خطبه را عقيله ما زينب دختر على عليه السلام براى ما روايت كرد». ۲- حضرت سجاد در کوفه به ایشان فرمود: «يا عَمَّة! اسْكُتي انْتِ بِحَمْدِاللَّهِ عالِمَةٌ غَيْرُ مَعَلَّمَة، وَ فَهِمَةٌ غَيْرُ مُفَهَّمَة... » [عمه جان! آرام باش و سكوت اختيار كن كه تو بحمداللَّه دانشمندى معلم نديده و فهميده اى هستى كه كسى به تو فهم نياموخته است. ] ۳-مرحوم «بيرجندى» در «كبريت احمر» مى نويسد: از برخى مقاتل معتبره از امام سجاد عليه السلام نقل شده است كه فرمود: عمه‌ام زينب با تمام مصيبت هايى كه بر او وارد شده بود از كربلا تا شام هيچ گاه نوافل خود را ترك نكرد. همچنين روايت كرده است كه چون امام حسين عليه السلام براى وداع زينب آمد از جمله سخنانى كه به او گفت اين بود كه فرمود: «يا اخْتاه! لا تَنْسِني في نافلةِ اللَّيْل»؛ [خواهر جان! مرا در نماز شب فراموش نكن. ]