🔺ایمان ناشعورانه چرا ما کار فرهنگیمان آن طور که انتظار داریم جواب نمی‌دهد؟چرا در روش ما آدم مستقلِ خالی از تعصبی که بتواند حق‌گو، عادل، عدالت‌خواه باشد کم‌تر ایجاد شده اگر هم ایجاد شود گاها بر علیه ما می‌شود؟علتش عدم رعایت اصل آزادی انسان در مدل‌ریزی فرهنگی ماست. دنبال مرید هستیم تا انسان مستقل! مریدی که در پارادایم فکری ما حرکت کند و چون و چرا هم نداشته باشد "این یک حقیقت مسلم است در اسلام که ایمان ارزشمند، ایمان آگاهانه است، ایمان توأم با درک و شعور، ایمانی که از روی بصیرت، با چشم باز، بدون ترس از اشکال، بوجود آمده باشد. آن ایمانی که فلان‌مرد مسلمان دارد و برای نگه داشتنش باید بگوییم روزنامه نخواند، فلان کتاب را نخواند، در کوچه و بازار راه نرود، با فلان کس حرف نزند، سرما و گرما نخورد، آفتاب و مهتاب نبیند، تا بماند این ایمان متاسفانه نخواهد ماند“١ چرا؟ روشن است چون این مدل ایمان که او بدست می‌آورد ایمان آگاهانه نیست ایمان تحت فشار جو است، ایمان تقلیدیست و جالب اینجاست که به همان سرعتی و آسانی‌ای که ایجاد میشود زائل هم میشود لذا در چنین مجموعه‌هایی نباید دلخوش بود به کثرت آدم‌ها. لکن"اگر ایمان از روی درک، از روی فکر، با محاسبه‌های صحیح وقتی انجام گرفت، آن وقت لازم نیست ما این ایمان را در پارچه و... بگذاریم که مبادا گرما و سرما و گرد و خاک و غبار به آن آسیب برساند، آسیبی به آن نمی‌رسد. این ایمان ناشعورانه است که آدم مدام دل‌دل دارد، دغدغه دارد، مبادا، مبادا، مبادا"٢ پس چاره کار در چیست؟! ادامه دارد... ✍🏼 #رضا_افشار ١و٢.کتاب طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن 📚@reza_afshar