⭕️حُکم سب صحابه از نگاه اهل سنّت مسأله ی صحابه اگر چه از اهمّیّت بالایی در نظر اهل سنّت برخوردار است، ولیکن این موضوع هیچ گاه موجب کُفر نمی شود، و کسی آن را جزء مسائل تکفیر ذکر نکرده است، بلکه در سخنان بزرگان آن ها تصریح شده، که سب یا بغض نسبت به صحابه موجب کفر نمی گردد. از این رو در ذیل به سخنان برخی از علماء اهل سنّت اشاره می گردد. الف) «ابن مودود موصلی» يكی از فقهای حنفی اهل سنت در کتابش می نویسد: «وَاتَّفَقَتِ الْأُمَّةُ عَلَى تَضْلِيلِ أَهْلِ الْبِدَعِ أَجْمَعَ وَتَخْطِئَتِهِمْ. وَسَبُّ أَحَدٍ مِنَ الصَّحَابَةِ وَبُغْضُهُ لَا يَكُونُ كُفْرًا لَكِنْ يُضَلَّلُ»؛[۱] «امّت اسلام بر اين كه اهل بدعت گمراه هستند و خطاء كرده اند، اتفاق دارند، و سب يكی از صحابه و بغض یکی از صحابه كفر نيست، ولی گمراهی می باشد» وی در ادامه، دلیل سخن خویش را سیره ی حضرت علی (علیه السلام) ذکر می کند، چرا که آن حضرت، با کسی که به ایشان دشنام داده بود، نه تنها وی را تکفیر نکرد، بلکه او را مسلمان مهدور الدم نیز نمی دانست و اقدام به قتل وی نمی کرد.[۲] دیگر بزرگان اهل سنّت، سخن وی را در کتاب های خود بیان کرده اند.[۳] ب) «ابن حزم اندلسی» از دیگر بزرگان اهل سنّت در کتابش نسبت به سبّ صحابه قائل به تفصیل است، چنان که می نویسد: «وأما من سب أحدا من الصحابة رضي الله عنهم فإن كان جاهلا فمعذور وإن قامت عليه الحجة فتمادى غير معاند فهو فاسق كمن زنى وسرق وإن عاند الله تعالى في ذلك ورسوله صلى الله عليه وآله وسلم فهو كافر»؛[۴]  «کسی که یک نفر از صحابه را سب کند، اگر جاهل است و نمی داند، معذور است، اگر حجت بر او تمام شد ولی از روی عناد اين كار را انجام نمی دهد، اين شخص فاسق است، مانند کسی که زنا و یا دزدی می کند، و اگر از روی عناد با خدا و رسول اکرم صلى الله عليه وآله این کار را انجام دهد، پس او کافر است» ج) برخی از علماء اهل سنّت، سب صحابه را، از فواحش محرّمات و از كبائر ذکر کرده اند،[۵]  چنان که نووی در شرح صحيح مسلم می نویسد: «وَقَالَ النَّوَوِيُّ فِي شَرْحِ مُسْلِمٍ اعْلَمْ أَنَّ سَبَّ الصَّحَابَةِ حَرَامٌ مِنْ فَوَاحِشِ الْمُحَرَّمَاتِ سَوَاءٌ مَنْ لَابَسَ الْفِتَنَ مِنْهُمْ وَغَيْرُهُ لِأَنَّهُمْ مُجْتَهِدُونَ فِي تِلْكَ الْحَرْبِ وَمُتَأَوِّلُونَ ...»؛ «نووی در شرح صحيح مسلم می‌گويد: بدان كه سب صحابه حرام و از فواحش است، و فرقی ندارد كه صحابی از كسانی باشد كه دچار فتنه شده و يا نشده باشد؛ زيرا همه ی آنان در جنگ ‌ها اجتهاد كرده و تاويل داشته‌اند ...» علاوه بر علماء مذکور، بسیاری از علماء اهل سنّت به تکفیر نکردن در مسئله ی فوق تصریح دارند، که به جهت اختصار سخنان آن ها ذکر نمی گردد. 🔰نتیجه  وهابیّت اعتقاد سب صحابه را به شیعیان نسبت داده است، در حالی که شیعه با اقتدا کردن به ثقلین، معتقد به ممنوعیت سبّ صحابه می باشد، و این مسئله در کتب علماء شیعه تصریح شده است همچنین بسیاری از بزرگان اهل سنّت، سب کننده ی صحابه را تکفیر نکرده اند. 💠اگر چه میان شیعه و اهل سنّت، عقاید مختلفی وجود داشته باشد، ولیکن این نمی تواند دلیلی بر ندیدن باورها و اعتقادات مشترک در مسئله ی تقریب مذاهب گردد. 📚منابع: [۱] - الموصلي البلدحي، عبد الله بن محمود، الاختيار لتعليل المختار، ج ۴، ص ۱۵۱. [۲] - الموصلي البلدحي، عبد الله بن محمود، الاختيار لتعليل المختار، ج ۴، ص ۱۵۱؛ «فَإِنَّ عَلِيًّا - رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ - لَمْ يُكَفِّرْ شَاتِمَهُ حَتَّى لَمْ يَقْتُلْهُ» [۳] - حموي الحنفي، أحمد بن محمد، غمز عيون البصائر في شرح الأشباه والنظائر، ج ۱، ص ۲۹۱؛ «ذَكَرَ فِي الِاخْتِيَارِ فِي فَصْلِ الْخَوَارِجِ وَالْبُغَاةِ إنْ سَبَّ أَحَدًا مِنْ الصَّحَابَةِ، وَبَغَضَهُ لَا يَكُونُ كُفْرًا لَكِنْ يُضَلَّلُ فَإِنَّ عَلِيًّا - رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ - لَمْ يُكَفِّرْ شَاتِمَهُ حَتَّى لَمْ يَقْتُلْهُ» سبكي، تقي الدين، فتاوى السبكي، ج ۲، ص ۵۷۶؛ «وَفِي شَرْحِ الْمُخْتَارِ لِابْنِ بَلَدْجِيٍّ مِنْ الْحَنَفِيَّةِ: وَسَبُّ أَحَدٍ مِنْ الصَّحَابَةِ وَبُغْضُهُ لَا يَكُونُ كُفْرًا لَكِنْ يُضَلَّلُ فَإِنَّ عَلِيًّا - رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ - لَمْ يُكَفِّرْ شَاتِمَهُ حَتَّى لَمْ يَقْتُلْهُ» [۴] - ابن حزم أندلسي، علي بن أحمد، الفصل في الملل والأهواء والنحل، ج ۳، ص ۱۴۳. [۵] - مباركفوري، عبد الرحمن، تحفة الأحوذي بشرح جامع الترمذي، ج ۱۰، ص  ۲۴۹؛ «قَالَ الْقَاضِي وَسَبُّ أَحَدِهِمْ مِنَ الْمَعَاصِي الْكَبَائِرِ وَمَذْهَبُنَا وَمَذْهَبُ الْجُمْهُورِ أَنَّهُ يُعَزَّرُ وَلَا يُقْتَلُ ...»؛ «و قاضی گفته است: سب يكی از صحابه از گناهان كبيره است، و مذهب ما و مذهب جمهور اهل سنّت این است که تعزیر می شود، و کشته نمی شود» @rezvan_marefat