دوران رسالت پیامبر صلی الله علیه و آله در مکه با رنج ها و مصائب فراوان همراه بود. زندگی آن حضرت پر از آزار و اذیتی بود که حتی در انبیای قبل مانند نداشت و در تمام این فراز و نشیب ها خدیجه بود که در کنار پیامبر بود و با تمام وجود او را یاری می کرد و تلاش می کرد رنج روز و خستگی از انجام رسالت را از دل و جان حضرت دور کند. او دلداده پیامبر و یار و مونس او و عامل آرامش حضرت بود، نوازش های کریمانه اش نگرانی های رسول خدا را برطرف می کرد و او را قدرت می بخشید تا به ادامه کار رسالت بپردازد. بی شک بخشی مهم از موفقیت های پیامبر در گرو دل داری های حضرت خدیجه بود همراهی و هم دلی که از کمک های مالی او بالاتر بود. پیامبر همواره در حیات و ممات آن بانو به او عشق می ورزید چنان که روایت شده کان لها محبا و بها وامقا ، پیامبر نسبت به خدیجه محب و عاشق بودند. درباره محبوبش می فرمود: مثل خدیجه پیدا نخواهد شد ! حضرت خدیجه آن هنگام که مردم مرا تکذیب کردند، مرا تصدیق نمود و مرا با ثروت خود برای پیشرفت دین خدا یاری نمود . خدا به من بشارت داد حضرت خدیجه را به قصری زمرد در بهشت.