🌾وسعت ذنوب 🔶🔸 من امروز نمى ‏فهمم چقدر باخت داده‏ ام، ولى فردا كه آنها (سرمایه هایم) را مى ‏بينم و خسارت خلقى كه محروم از آنها بوده را هم مى‏ بينم، 🔸آنجاست كه مى‏ فهمم چقدر ذنب براى من بوده است، اما امروز متوجه نيستم. يا همين تسبيح گران قيمت و همين انگشتر فلان و بهمان من كه مى‏ توانسته چند گردان را تأمين كند و نان بدهد، اما به دست منى كه مى ‏فهمم احتكار شده، اين ذنب است و شوخى هم نيست. 🔸 ذنوبى كه امام اين گونه دارد از آنها استغفار مى‏ كند و سيئاتى كه اين گونه از آنها ناله مى ‏كند، هنوز ما در آن عمق و سطحى نيستيم كه آنها را بفهميم. 🔸ذنوب ما به مقدار سير و حركت و رشد ما گسترش پيدا مى‏ كند و دقيق و عميق مى‏ شود. 🔷🔹 در يك حدى انسان نه تنها در مرحله عمل نبايد ذنبى از او صادر بشود، نه تنها دست و پا و وجود او و نه تنها كردار و گفتار او بايد كنترل بشود، كه حتى پندار او هم بايد كنترل شود. 🔹 آن قدر انسان بايد بر خودش حاكم باشد و بر تمام وجودش كنترل داشته باشد كه هيچ فكرى جز فكر حق در او خطور نكند. 🔹با اين ديد اگر خودمان را بسنجيم، خيلى افتضاح است و اگر اين افتضاح را درك كرديم و عشقِ حركت هم در ما آمده بود، 🔹 ناچار ناله مى ‏كنيم، مى ‏طلبيم و از او كمك مى‏ خواهيم. استادحائری کتاب بهار رویش، ص ۱۰۲ (شرح دعای ورود به ماه رمضان دعای ۴۴ صحیفه سجادیه) @khanjanidroos